بافت‌های ناکارآمد و فرسوده‌ی شهری جزء مناطق مسئله‌دار و مشکل‌زای شهری شناخته‌ می‌شوند. حل این چالش نیازمند الگو و راهکار نوینی است که بتواند از همه‌ی ظرفیت‌های جامعه با تاکید بر قابلیت‌ها و توانمندی‌های آنها و نقش مستقیم و فعال آنها در فرآیند توسعه‌ی پایدار و با همکاری بخش‌های دولتی، خصوصی و مدنی استفاده کند. امروزه حکمروایی خوب شهری همان راهکار نوین می‌باشد که همکاری و برنامه‌ریزی میان بخش‌های مختلف جامعه جزو عنصری ذاتی آن می‌باشد. در همین راستا هدف این تحقیق ارزیابی اثرات حکمروایی مطلوب بر بازآفرینی (پایدار) بافت‌های ناکارآمد شهری سنندج می‌باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف و ماهیت تحقیق، در رده تحقیقات کاربردی قرار دارد و از روش کیفی و کمی (آمیخته) به منظور گردآوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده کرده است. از نرم‌افزار MAXQDA برای تجزیه و تحلیل کیفی (استخراج شاخص‌ها) و از نرم‌افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل کمی استفاده شده است. نتایج تحقیق از طریق آزمون t تک نمونه‌ای نشان داد که هر کدام از شاخص‌ها، تاثیر متفاوتی را بر روی بازآفرینی بافت فرسوده شهر سنندج داشته‌اند. بعنوان نمونه شاخص‌های مربوط به عدالت‌محوری با ارزش عددی 188/3 و بعد قانون‌مداری با ارزش عددی 175/3 بیشترین تاثیر و شاخص‌های مربوط به ابعاد شفافیت با ارزش عددی 457/0 و توافق جمعی با ارزش عددی 393/0 کمترین تاثیر را بر بازآفرینی محدوده مورد نظر داشته‌اند و نتوانسته‌اند رضایت عمومی را جلب کنند. همچنین از طریق مدل تحلیل مسیر، شاخص‌های حکمروایی شهری که به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر بازآفرینی بافت فرسوده شهر سنندج تاثیرگذار بوده‌اند مشخص شدند. Manuscript profile