در این تحقیق یک الگوی مفهومی برای شناسایی و اولویت بندی عوامل اثرگذار بر موفقیت پروژه های گازی در میدان عظیم پارس جنوبی در ایران با استفاده از یک رویکرد تصمیم گیری چندمعیاره و نظریه داده بنیاد ارائه شده است. برای این منظور، ابتدا با استفاده از روش دلفی طی سه مرحله مهمترین شاخص ها شناسایی شدند. مهمترین شاخص ها عبارت اند از: توجه به فاز اختتام پروژه و پیامدهای دوره بهره‌برداری تسهیلات، توجه به چالش‌های فنی و الزامات قراردادی پروژه و تامین رضایت مشتریان، توجه به چالش‌های بوجودآمده در تصمیم‌گیری در فاز اختتام پروژه و چالش‌های ستادی، حمایت‌های مدیران ارشد و مدیریت آزادسازی تضامین، مدیریت درست منابع و مدیریت ریسک، برنامه‌ریزی‌های صحیح و عدم تغییر استراتژی و نگرش سازمان در طول فاز اختتام، داشتن برنامه مدون عملیاتی انتقال و بهره‌برداری و بروزرسانی سیستم مدیریت اطلاعات جاری سازمان، عملکرد مطلوب ذینفعان و تاثیرات آن بر کیفیت راه‌اندازی. سپس، با استفاده از روش بهترین-بدترین ضمن تعیین بهترین و بدترین معیار که شاخص توجه به فاز اختتام پروژه و پیامدهای دوره بهره‌برداری تسهیلات به عنوان بهترین معیار و شاخص مدیریت درست منابع و مدیریت ریسک به عنوان بدترین معیار در نظر گرفته شده اند. سرانجام اهمیت معیارها محاسبه شده اند. متغیر دوم یعنی معیار چالش‌های فنی و الزامات قراردادی پروژه و تأمین رضایت مشتریان بر موفقیت پروژه‌های گازی دریایی دارای رتبه اول با استفاده از روش بهترین-بدترین با وزن 0.219 است. Manuscript profile

هدف از این پژوهش ارائۀ چارچوبی برای بهینه‌سازی زنجیرۀ تأمین میعانات نفتی با استفاده از برنامه‌ریزی ریاضی و شبیه سازی است. این تحقیق از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی است، همچنین، از نظر ماهیت، کمی است. زیرا تماماً از ابزارهای کمی مانند روش های مدل سازی ریاضی، شبیه سازی و روش های حل فراابتکاری استفاده شده است. در این چارچوب، هزینه های سرمایه گذاری و عملیاتی و انتشار گازهای گلخانه ای برای خطوط انتقال نفت و گاز را می توان به حداقل رساند تا نیازهای فشار و شبکۀ انتقال برآورده شود. همچنین می‌توانیم تولید آلاینده‌ها را در بخش‌های مرتبط با زنجیره به حداقل برسانیم. با به‌کارگیری یک مورد مطالعۀ واقعی، تمام تصمیمات ممکن برای در نظر گرفتن جنبه های زیست محیطی زنجیرۀ تأمین در نظر گرفته می شود؛ بنابراین، ساختار و تصمیمات زنجیرۀ تأمین عموماً بر دو کارکرد هدف شامل کاهش هزینه های انتقال و نگهداری و آلودگی در تصفیه خانه ها و مراکز توزیع استوار است. نتایج نشان داد که استفاده از مدل پیشنهادی، هزینه ها را تا 31 درصد و انتشار گازهای گلخانه ای را تا 51 درصد کاهش می دهد. همچنین افزایش 8 درصدی ظرفیت میادین و پالایشگاه ها و افزایش 65 درصدی صادرات رخ خواهد داد. با استفاده از نتایج به دست آمده از حل مدل می توان سهم هر فرآوردۀ نفتی را در بهای تمام شده و هر قسمت از زنجیره را در تولید گازهای گلخانه ای تعیین کرد. بر اساس نتایج، نفت بیشترین و روغن ها کمترین هزنیه را دارند. علاوه بر این، پالایشگاه ها بیشترین تأثیر و مخازن ذخیره کمترین تأثیر را بر آلودگی محیط زیست دارند. Manuscript profile

در این تحقیق چارچوبی برای بهینه‌سازی زنجیره تامین میعانات نفتی با استفاده از برنامه‌ریزی ریاضی برای طراحی و اتخاذ تصمیم‌های استراتژیک و تاکتیکی مدل‌سازی می‌شود. بر اساس این چارچوب، هزینه های سرمایه گذاری و عملیاتی و انتشار گازهای گلخانه ای برای خطوط انتقال نفت و گاز را می توان به حداقل رساند تا نیازهای فشار و شبکه انتقال برآورده شود. همچنین می‌توانیم تولید آلاینده‌ها را در بخش‌های مرتبط با زنجیره به حداقل برسانیم. با بکارگیری یک مورد مطالعه واقعی، تمام تصمیمات ممکن برای در نظر گرفتن جنبه های زیست محیطی زنجیره تامین در نظر گرفته می شود. بنابراین ساختار و تصمیمات زنجیره تامین عموما بر دو کارکرد هدف شامل کاهش هزینه های انتقال و نگهداری و آلودگی در تصفیه خانه ها و مراکز توزیع استوار است. مدل پیشنهادی با دقت مطلوبی قابل اعتماد است که در مقایسه با مدل سازی شبیه سازی و الگوریتم فراابتکاری NSGA-II قرار گرفته است و می تواند اهداف را بخوبی برآورد کند. استفاده از مدل پیشنهادی هزینه ها را تا 31 درصد و انتشار گازهای گلخانه ای را تا 51 درصد کاهش می دهد. همچنین افزایش 8 درصدی ظرفیت میادین و پالایشگاه ها و افزایش 65 درصدی صادرات رخ خواهد داد. با استفاده از نتایج به دست آمده از حل مدل می توان سهم هر فرآورده نفتی را در بهای تمام شده و هر قسمت از زنجیره را در تولید گازهای گلخانه ای تعیین کرد. Manuscript profile