هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه دلبستگی و بهزیستی روان‌شناختی با شادکامی و تعیین نقش سبک دلبستگی و بهزیستی روان‌شناختی در پیش‌بینی شادکامی دانشجویان بود. روش: جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک در سال 1400-1401 به تعداد 2000 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول فیدل و تاباچینگ به تعداد 154 نفر، به روش نمونه‌‌گیری در دسترس انتخاب گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف(2004)، پرسشنامه سبک دلبستگی هازان و شیور (1987) و آزمون شادکامی آکسفورد (1990) بود. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و بهره‌گیری از آزمون‌های همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون خطی با کمک نرم افزار spss نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بین بهزیستی روان‌شناختی (62/0 = r و 001/0 = p) و سبک دلبستگی ایمن (63/0 = r و 001/0= p) با شادکامی رابطه مثبت و معنادار و بین سبک اجتنابی (44/0- =r و 017/0= p) و سبک دوسوگرا (49/0- = r و 012/0 = p) با شادکامی رابطه منفی و غیرمستقیمی وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج آزمون رگرسیون حاکی از این بود که دلبستگی و بهزیستی روان‌شناختی، شادکامی در دانشجویان را پیش‌بینی می‌کند. Manuscript profile