یکی از راه‌های شناخت مؤلفه‌های زبانی و فکر نویسندگان و شاعران، بررسی آثار آنان از نگاه سبک‌شناسانه است. مشخص کردن عناصر سبک سازی در آثار ادبی، مخاطب را به دنیای فکری و زبانی شاعر و نویسنده رهنمون می‌سازد. از دیگر سو، شعر معاصر ایران، دستخوش تحولات و دگرگونی‌های فراوانی بود از کودتای 28 مرداد گرفته تا انقلاب اسلامی، رویدادهای فراوانی ادیبان ایرانی و به تبع آن آثارشان را نیز تحت تأثیر قرار داد و هر کدام از آنان با سبک و سیاق خویش به بازتاب این رویدادها پرداختند، بدین معنا که افزون بر محتوای سروده‌های آنان لفظ و گفتارشان نیز متأثر از این جریانات معاصر گردید و حتی عاشقانه‌های بسیاری از شاعران هم به نوعی تحت تأثیر رویدادهای سیاسی و اجتماعی قرار گرفت. پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیلی بر آن است تا با نگاهی سبکی به تحلیل اشعار نادر نادرپور از شاعارن معاصر بپردازد. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که در سروده‌های نادرپور مؤلفه‌های سبک فردی وجود دارد: برجسته سازی مفاهیم و مضامین(عمدتاً رمانتیک و شخص)، استفاده از واژه های نشاندار(کاربرد رنگ‌ها و عناصر طبیعت به عنوان نماد و سمبل)، استفادة از عناصر بلاغی بکر و تازه که نشانة بدیع‌پردازی نادر نادرپور است از ویژگیهای بارز سبکی شعر او به شمار میروند که در عین سادگی و روانی بیان شده و به مخاطب عرضه گشته‌است. افزون براین، حسی بودن عناصر بلاغی از دیگر شاخصهای سبکی نادرپور است Manuscript profile