این پژوهش با هدف ‌بررسی اثربخشی درمان مثبت‌نگر ‌بر ‌بهبودکیفیت ‌زندگی ‌زنان ‌مبتلا بهPMSمراجعه‌‌کننده ‌به مراکز بهداشتی‌درمانی شهراصفهان انجام شده است. PMSیا سندرم پیش از قاعدگی یکی از اختلالات شایع در سنین باروری است که حدود 7 تا 14 روز قبل از قاعدگی با طیفی از علائم جسمانی هم‌‌چون سردرد،حساسیت و تورم پستان ها، آکنه، دردهای عضلانی و اختلالات خواب و اشتها و علائم روان‌شناختی هم‌چون استرس،اضطراب وافسردگی بروز می‌کند و علائم آن اغلب پس از شروع خونریزی فروکش می‌کند. پژوهش کاربردی از نوع نیمه‌آزمایشی(با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون) با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان مبتلا به PMS مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی در شهر اصفهان بودند. نمونه مورد بررسی30 نفر از زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی بودندکه با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرارگرفتند.شرکت‌کنندگان حاضر در گروه آزمایش در10جلسه‌90 دقیقه‌ای در10 هفته تحت‌آموزش درمان مثبت‌نگر قرارگرفتند، اما شرکت‌کنندگان حاضر درگروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. جهت جمع‌آوری داده‌ها ازپرسشنامه غربالگری سندرم پیش از قاعدگی اشتاینر و همکاران (2003) و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده‌گردید. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها و بررسی فرضیه‌ پژوهش با استفاده از نسخه 24 نرم‌افزار SPSS و از طریق آزمون‌آماری‌ تحلیل‌کوواریانس صورت پذیرفت. نتایج پژوهش حاضر( P<0.05) نشان دادکه مداخلات بر‌گرفته از روان‌شناسی مثبت‌نگرمی‌تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در زمان مواجهه با اختلالات ناشی از این سندرم شود. با توجه به یافته‌های پژوهش، چنین نتیجه‌گیری می‌شود که درمان مثبت‌نگر، نقش مهمی در بهبود و ارتقاءکیفیت‌ زندگی زنان مبتلا به PMS ایفا می‌کند. Manuscript profile