پژوهش حاضر با هدف بررسی تدوین مدل علّی رضایت تحصیلی براساس خودباوری تحصیلی و خوش‌بینی تحصیلی با میانجی‌گری راهبردهای فراشناختی و اثربخشی آن بر خودشکوفایی تحصیلی دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر همدان انجام شد. این پژوهش در دو مرحله انجام شد. روش پژوهش در مرحله اول توصیفی از نوع همبستگی بود مرحله دوم از روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، در مطالعه اول بر اساس جدول مورگان 338 نفر به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب گردید و در مطالعه دوم با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تعداد 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش در این تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد رضایت از تحصیل (لنت، 2017)، پرسشنامه خودباوری تحصیلی (آزادی، 1394)، پرسشنامه خوش‌بینی تحصیلی (اسچننموران و همکاران، 2018)، پرسشنامه خودشکوفایی تحصیلی (سیلسون و سالاسی، 2003) و پرسشنامه راهبردهای فراشناختی (کرمی، 1394) بود. در این تحقیق جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. لازم به ذکر است این تحلیل‌ها با کمک نرم‌افزارهای SPSS و AMOS نسخه 23 در سطح خطای 05/0 انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد خودباوری تحصیلی و خوش‌بینی تحصیلی با راهبردهای فراشناختی و رضایت تحصیلی ارتباط علّی معناداری دارند. همچنین مشخص گردید که ارتباط علی بین راهبردهای فراشناختی و رضایت تحصیلی معنادار است. سرانجام نتایج تأیید کننده نقش میانجی راهبردهای فراشناختی در ارتباط بین متغیرهای مذکور بود. همچنین نتایج نشان داد برنامه آموزشی تدوین شده بر اساس رضایت تحصیلی بر میزان خودشکوفایی تحصیلی دانش‌آموزان اثربخش است. Manuscript profile