سال‌ها است روان‌شناسان بالینی دریافته‌اند حالت‌های عاطفی می‌تواند بر مشکلات جسمانی تاثیرگذار باشد و ارتباط میان تنیدگی روان‌شناختی و مشخصه‎های جسمی از جمله چاقی اخیرا مورد ارزیابی قرار گرفته است. یکی از مفاهیمی که در برنامه‌های کاهش وزن، توجه‌ی زیادی را به خود جلب کرده، مفهوم خودکارآمدی است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به خوردن و شاخص توده‌ی بدنی در افراد فزون وزن بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی همراه با پیش‌آزمون‌‌ پس‌آزمون و گروه کنترل، از میان افراد فزون وزن مراجعه کننده به مراکز درمانی و کلینیک‌های تغذیه‌ی منطقه‌ی یک شهر تهران، 30 نفر به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. سپس گروه آزمایش تحت درمان رفتاری دیالکتیک قرار گرفت و گروه کنترل فقط در جلسات گروهی با موضوعات آگاهی در مورد غذا خوردن و نوع غذاها شرکت کرد. گروه‌ها قبل و بعد از مداخله از نظر خودکارآمدی، سبک زندگی مربوط به وزن و میزان شاخص توده‌ی بدنی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) نشان داد اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودکارآمدی سبک زندگی موثر است. نتایج این پژوهش از اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودکارآمدی، سبک زندگی مربوط به خوردن و شاخص توده‌ی بدنی در افراد فزون وزن حمایت می‌کند. Manuscript profile