مقدمه و هدف: تغییرات در کیفیت تدریس ادراک شده با سطوح بالایی از اختلالات و در نتیجه با کاهش مدیریت کلاس درس توسط دانش‌آموز همراه است. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودکارآمدی و اشتیاق معلمان بر تغییرات در کیفیت تدریس ادراک شده توسط دانش‌آموزان می باشد. روش شناسی پژوهش: این پژوهش از نوع کاربردی، همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری معلمان و دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان تنکابن (297نفر معلم و 4001 نفر دانش آموز) بوده که از این تعداد،تعداد 165 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری معلمان و تعداد 355 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه آماری دانش آموزان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد اشتیاق معلمان لازاریدس و همکاران (2019)، خودکارآمدی معلمان پرتوریوس و همکاران (2017) و تغییر در تدریس آلدروپ و همکاران (2018) بود. روایی ابزار تحقیق نیز بوسیله روایی صوری،محتوا و تحلیلی عاملی تأییدی تایید شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی و به روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS26 و Smart pls3 استفاده شد. یافته ها: خودکارآمدی و اشتیاق معلم بر تمامی مؤلفه های کیفیت تدریس (تغییر در حمایت عاطفی، تغییر در مدیریت کلاس و تغییر در وضوح آموزشی) تأثیر مثبت دارند. همچنین خودکارآمدی با ضریب مسیر (629/0) و اشتیاق معلم با ضریب مسیر (256/0) تأثیر مثبتی بر تغییر کیفیت تدریس ادراک شده دانش آموزان دارد. بحث و نتیجه گیری: خودکارآمدی معلم بیشترین اثرگذاری را بر تغییر در کیفیت تدریس ادراک شده دانش‌آموزان دارد و باید مورد توجه جدی قرار گیرد. Manuscript profile