یکی از موضوعاتی که در چند سال اخیر ذهن اکثر اندیشمندان و حتی عموم را به خود مشغول کرده است مسأله طلاق می باشد. در حال حاضر، این پدیده در ایران به شکل یک مسأله و معضل اجتماعی، مشکلات زیادی را برای افراد و خانواده های در معرض طلاق به وجود آورده است. پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع و اهداف مورد نظر، از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1402 می باشد.که از بین آنها به صورت نمونه گیری هدفمند و در دسترس 300 نفر انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه های پرسشنامه نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو، پرسشنامه خود آزاری (مازوخیسم)، پرسشنامه استاندارد طرحواره‌های هیجانی لیهی و پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسال کولینز و ری و تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد که بین سبک دلبستگی ایمن با خودآزاری غیرخودکشی در زنان مطلقه همبستگی منفی معناداری وجود دارد. بین سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی، نشخوار فکری، مکانیسم دفاعی روان آزرده و مکانیسم دفاعی رشدنایافته با با خودآزاری غیرخودکشی در زنان مطلقه همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با با خودآزاری غیرخودکشی در زنان مطلقه همبستگی معناداری وجود ندارد. در نتیجه با توجه به مشکلات خانوادگی در جامعه و بالارفتن میزان طلاق، شناسایی عوامل تأثیرگذار و مرتبط با آن و برنامه‌ریزی آموزش‌های مبتنی بر این یافته‌ها می‌تواند در پیشگیری از افکار و اعمال خودآزاری غیرخودکشی مثمر ثمر واقع شد. Manuscript profile