هدف پژوهش حاضر، بررسی روان‌شناسی زبان و نقش جنسیتی زنانه در حسب‌حال‌های شاعران زن می‌باشد. جامعه پژوهش، حسب‌حال‌های منظوم شاعران زن بود. نمونه پژوهش، اشعار مرتبط با حسب‌حال اشعار سیمین بهبهانی، فروغ فرخزاد، سپیده کاشانی و طاهره صفارزاده بود. روش پژوهش ترکیبی (توصیفی، تحلیل قیاسی،آماری) بود. برای گردآوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای استفاده شد. داده های به دست آمده نشان داد، تحلیل و تفسیر نقش‌های جنسیتی انعکاس یافته در متن حسب‌‌حال‌های شاعران زن، بر اساس نظریۀ عینک جنسیتی ساندرا بم بوده است وی با شرح اوصاف 20 گانۀ قوی برای زنان در نقش‌های جنسیتی، الگویی را برای تعیین میزان باورداشت زنان به هویت وبرچسب‌های جنسیتی که فرهنگ و قدرت برای آنان پسندیده و طراحی نموده است در اختیار قرار می‌دهد.‌ نشانه‌های معنی‌داری از تصویر ذهنی راوی از "من" او، در بافت زبانی حسب‌حال تجلی می‌یابد که می‌تواند طرح‌وارۀ هویتی-جنسیتی مؤلف را برای تحقیقات روان‌شناختی ترسیم و تکمیل نماید. هم‌چنین نتایج نشان داد که واژگان در حسب‌حال‌های زنان، نشانه‌های حسی-عاطفی عمیق زنان و تعهد آنان در مقابل جهان (دیگری،طبیعت، جامعه) را نشان می‌دهد.‌‌‌ زنان در برابر نیازهای "دیگری" خونگرم و حساس هستند. غم و اندوه، پذیرش سرنوشت، فرودستی، توسل به باورهای مذهبی و بعضا اعتقادات خرافی برای نجات از گرفتاری‌‌‌های شخصی و جمعی، تعهد در انجام رسومات اجتماعی-فرهنگی و مطیع بودن، به‌عنوان ویژگی‌های اصلی هویتی-جنسیتی زنان نمود دارد. جملات ساده و کوتاه در شعر زنان، بیان‌گر ویژگی‌هایی چون عدم صراحت، کوتاه آمدن، پذیرش و عدم انتقاد یا مطالبۀ حق از سوی زنان است. Manuscript profile