هدف: پژوهش حاضر، با هدف بررسی جایگاه آموزش خودمراقبتی در برنامه درسی قصد شده علوم تجربی دوره دوم مقطع ابتدایی بود. روش ها: روش پژوهش از مطالعات تحلیل محتوا و با اهداف کاربردی بود. جامعه پژوهش کتاب علوم تجربی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی استفاده شد. پایایی داده ها از روش هولستی بررسی شد. نتایج: در دسته بندی اول مؤلفه های خود مدیریتی، مهارت های ارتباطی و مهارت کسب اطلاعات بررسی شد که مؤلفه مهارت های ارتباطی به طور قابل ملاحضه ای بیش از دو مؤلفه دیگر مورد توجه بود. دسته بندی دوم مؤلفه های فردی، رفتاری و محیطی به یک میزان مورد توجه بود. دسته بندی سوم مؤلفه حفظ سلامت نسبت به بیماری های جزئی، مزمن و حاد فراوانی بیشتری داشت. دسته بندی چهارم مؤلفه تنظیم کننده بر سایر مؤلفه ها یعنی پیشگیرانه، واکنشی و بازگرداننده سلامتی برتری داشت. دسته بندی پنجم مؤلفه جسمی نسبت به مؤلفه روانی، عاطفی، معنوی، مدرسه و جامعه بیشتر مورد توجه بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، همگونی در مؤلفه های مختلف خودمراقبتی در کتاب علوم تجربی رعایت نشده است و با توجه به این یافته ها به برنامه ریزان درسی پیشنهاد می شود، وضعیت آموزش خودمراقبتی در کتاب علوم تجربی دوره دوم ابتدایی بازنگری شود. Manuscript profile