هدف این پژوهش، مقایسه تأثیر آموزش بهداشت از طریق بحث گروهی در رسانه‌های اجتماعی و بحث در کلاس، بر آگاهی، نگرش و رفتار بهداشتی دانشآموزان نوجوان بود. روش پژوهش، تجربی بود و از طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه استفاده شد. بدین منظور ۴۰ دانشآموز دختر دوره اول متوسطه شهر آبادان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند و با روش تخصیص تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه (۵ جلسه آموزش به شیوة توضیحی در کلاس و 5 جلسه بحث گروهی از طریق رسانه اجتماعی) دریافت کرد. به گروه گواه آموزش نیز 10 جلسه (5 جلسه به شیوة توضیحی در کلاس و 5 جلسه بحث حضوری در کلاس) آموزش ارائه شد. ابزار اندازه‌گیری، آزمون و پرسشنامه محقق ساخته بود. قبل از اجرا، از روایی و پایایی پرسشنامه اطمینان حاصل شد. ضریب آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس‌های آگاهی، نگرش و رفتار بهداشتی به ترتیب 73/0، 81/0 و 90/0 به دست آمد. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) تحلیل شد. نتایج نشان داد نمرات آگاهی، نگرش و رفتار بهداشتی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس‌آزمون با کنترل پیش‌آزمون تفاوت معنی‌داری دارد. بر اساس یافته پژوهش می‌توان گفت بحث گروهی از طریق رسانه اجتماعی در مقایسه با بحث کلاسی مؤثرتر بوده است. Manuscript profile

پژوهش کاربردی حاضر با روش فراتحلیل در صدد ترکیب پژوهش های انجام شده در زمینۀ تأثیر آموزش های مبتنی بر سازنده‌گرایی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس علوم تجربی بود. میدان پژوهش شامل مطالعاتی بود که طی 15 سال گذشته در داخل و خارج کشور به صورت پایان نامه، مقاله های علمی پژوهشی و کنفرانس های علمی در پایگاه‌های پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، بانک منابع اطلاعات جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات نشریات کشور ، سیویلیکا و مجلات علمی- پژوهشی در حوزۀ علوم‌تربیتی و روان شناسی، Science Direct، ERICT، Psych info،Scopusو Google Scholar در دسترس بود. بر اساس ملاک های ورود و خروج 14 اندازۀ اثر از میان 109 تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل پژوهش های اولیه اندازۀ اثر ترکیبی با دو مدل اثر ثابت و تصادفی استفاده شد و برای بررسی سوگیری انتشار از روش تحلیل حساسیت با استفاده از نمودار قیفی و شاخص آماری تعداد امن از تخریب و برای بررسی میزان ناهمگنی از آزمون Q کوکران و مجذور I استفاده شد و برای تبدیل اندازۀ اثر از ضریب Z فیشر استفاده گردید. نتایج مربوط به اندازۀ اثر ترکیبی برای مدل اثرات تصادفی (64/2) به دست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که متغیرهای نوع ابزار و نوع مداخله های به کار رفته تعدیل گر اثربخشی آموزش های مبتنی بر سازنده گرایی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس علوم تجربی‌اند. یافته های این فراتحلیل دارای پشتوانۀ نظری و تجربی مکفی است و لزوم بازنگری و استفاده از آموزش های مبتنی بر سازنده گرایی را در نظام آموزشی کشور موجّه می سازد. Manuscript profile