The concept of citizenship and the role of education in its development in the era of globalization have attracted the attention of many researchers in different countries as well as in different schools. Citizenship education is now considered Challenging but vital concept for the education system and society.If education of citizenship is not planned on the basis of an optimal worldview, there will be adverse consequences for individuals and society. The concept of citizenship in terms of Islam and pragmatism is the best way to get an understanding of the interpretation of the components of citizenship education. This article attempts to express the philosophical dimensions of citizenship education between Islam and pragmatism. This study is a qualitative research that has been carried out in accordance with the principles of qualitative paradigm. The required data were collected using the documented method and according to the principle of maximum variation and saturation principle in selecting the documents related to the subject of the research. The collected data were analyzed using descriptive-interpretive method. The results of the research include the philosophical dimensions and educational implications of citizenship education. Manuscript profile

انسان موجودی اجتماعی است و واقعیت زندگی اجتماعی او از زمان پیدایش آدم و حوا شروع و تا به امروز ادامه دارد. به نظر می رسد بدیهی ترین و ابتدایی ترین موضوع در زندگی اجتماعی بشر وجود قواعد، هنجارها، ضوابط، ساختارها، فرهنگ و نظاماتی است که او بتواند رفتار و اعمال خود را بر مبنای آن‌ها تعریف کند. از این رو ضرورت تعلیم و تربیت و نظام تربیتی برای تربیت شهروندان ضرورتی محلی، ملی و جهانی است. با این حال و با وجود ضروری بودن تربیت شهروندی در گستره جهانی به نظر می رسد بین مکاتب موجود هماهنگی کاملی در این باره وجود نداشته باشد. به منظور تبیین وجوه اشتراک و یا افتراق بین مکاتب اسلام و پراگماتیسم در زمینه تربیت شهروندی ، مقاله حاضر به مقایسه تعلیم و تربیت شهروندی در دو مکتب مذکور پرداخته است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کیفی است که با رعایت اصول موضوعه ی پارادایم کیفی به انجام رسیده است. داده های مورد نیاز به روش اسنادی، و با رعایت قاعده ی حداکثر تنوع در انتخاب اسناد مرتبط با موضوع پژوهش، گردآوری شدند. داده‌های گردآوری شده، پس از اجرای قاعده ی سازواری داده های کیفی با استفاده از رویکرد توصیفی-تحلیلی مورد و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتیجه این که اسلام و پراگماتیسم دارای وجوه افتراق هستند اما مشابهت های آنان در زمینه تعلیم و تربیت و از جمله تربیت شهروندی بیشتر است. Manuscript profile