هدف پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر روش تدریس تفکر استقرایی با روش تدریس کاوشگری در علوم تجربی بر خلاقیت دانش‌آموزان است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی شهرستان کرج بود، بدین منظور از جامعه‌ یاد شده 60 نفر از دانش‌آموزان، در دو کلاس درس، به عنوان گروه‌های‌ آزمایشی یک و دو انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه‌های آزمایشی یک و دو بود. ابزار مورد استفاده محقق در این پژوهش فرم A آزمون تفکر خلاق تورنس بود. پس از یک و نیم ماه اجرای روش‌های آموزشی در گروه‌های آزمایشی یک و دو، و تحلیل داده‌ها به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس، یافته‌های پژوهش نشان داد که روش کاوشگری برای پرورش خلاقیت، به طور کلی و مؤلفه‌های اصالت و بسط، در درس علوم مؤثرتر از روش تفکر استقرایی است. ولی برای پرورش مؤلفه‌های سیالی و انعطاف پذیری هر دو روش مؤثر هستند. Manuscript profile