هدف این پژوهش بررسی اثربخشی گروه‌درمانی عقلانی، هیجانی و رفتاری بر سبک مقابله‌ای و تاب‌آوری مادران کودکان کم‌توان ذهنی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل بوده است. نمونه این پژوهش شامل 60 مادر دارای کودک کم‌توان ذهنی مرکز توانبخشی شفا شهر قزوین با تاب‌آوری و سبک‌ مقابله‌ای کم بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به طور همتاسازی انتخاب شدند. این افراد از نظر سن، وضعیت اقتصادی - اجتماعی، عدم ابتلا به بیماری‌های جسمانی، دارا بودن یک انحراف معیار پایین تر در پرسشنامه‌های سبک مقابله‌ای Folkman & Lazarus (1986) و تاب‌آوری Connor & Davidson (2003) و سایر متغیرهای مورد نظر پژوهش همگون بودند. سپس گروه نمونه به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در مورد گروه آزمایش 8 جلسه‌ 90 دقیقه‌ای گروه‌درمانی عقلانی، هیجانی و رفتاری، اجرا گردید اما در مورد گروه کنترل هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت. داده‌های حاصل با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) تجزیه‌و‌تحلیل شده است. یافته‌های پژوهش نشان دهنده اثربخشی گروه‌درمانی عقلانی، هیجانی و رفتاری بر مولفه‌های سبک مقابله‌ای و مولفه‌های تاب‌آوری مادران کودکان کم‌توان ذهنی بود (سطح معناداری کمتر یا مساوی 0.05).