هدف پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر تاب‌آوری و نگرش‌های ناکارآمد زنان مبتلا به ام‌اس شهر تهران بود. روش پژوهش آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و جامعة آماری این پژوهش، همة زنان مبتلا به ام‌اس با نگرش ناکارآمد بالا و تاب‌آوری پایین که در سال 1396 به بخش بیماران سرپایی کهریزک مراجعه داشتند بود. روش نمونه‌گیری هدفمند بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامة تاب‌آوری (,2003 Cooner & Davidson) و پرسشنامة نگرش ناکارآمد داس، (Waisman & Beck, 1997) بود. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش با 8 جلسة 90 دقیقه‌ای روان‌درمانی اکت قرار گرفت؛ اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوآ) تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها نشان‌دهندة تفاوت معنادار (000/0 p<) در گروه آزمایش بعد از اجرای روان‌درمانی بود. نتایج نشان‌دهندة تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش تاب‌آوری 001/0>p) و کاهش نگرش‌های ناکارآمد (001/0>p) زنان مبتلا به ام‌اس بودند. Manuscript profile