این پژوهش با هدف پیش‌بینی نشانه‌های درونی‌سازی و برونی‌سازی نوجوانان بر اساس محتوا و فرایند خانواده آنان انجام شد. به این منظور 295 دانش‌آموز (148 دختر و 147 پسر)، با استفاده از روش نمونه‌برداری خوشه‌ای از مدارس مناطق 6 و 10 شهر تهران انتخاب شدند و به پرسشنامة خودگزارش‌دهی نظام سنجش مبتنی بر تجربة آشنباخ (آشنباخ و رسکورلا، 2001)، مقیاس محتوای خانواده (سامانی، 1387) و مقیاس فرایند خانواده (سامانی، 1387) پاسخ دادند. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین زیر‌مقیاس‌های محتوا و فرایند خانواده و نشانه‌های درونی‌سازی و برونی‌سازی‌شدة نوجوانان رابطۀ معنادار وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام نشان داد که بر اساس مؤلفه‌های محتوا و فرایند خانواده می‌توان 22 درصد واریانس نشانگان درونی‌سازی‌ و 14 درصد واریانس نشانگان برونی‌سازی‌ را در نوجوانان پیش‌بینی کرد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می‌رسد هر گونه نارسایی در فضا و شرایط روان‌شناختی خانواده از قبیل کنش‌های خانوادگی و ظرفیت‌های موجود در خانواده، آثار زیان‌باری بر رفتار و سلامت روانی فرزندان می‌گذارد و با توجه به شرایط ویژۀ نوجوانان بروز مشکلات رفتاری را در آنها تسهیل می‌کند. Manuscript profile