هدف این پژوهش بررسی نقش توانمندسازی اجتماعی بر کیفیت زندگی خانواده‌های حاشیه نشین شهر اصفهان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری 15488نفر از شهروندان محله همت آباد  در سال 1399 بودند که با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای سه مرحله‌ای  از بین آنها 371 نفر بعنوان اعضای نمونه انتخاب گردیدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه محقق ساخته توانمندسازی اجتماعی (شامل سرمایه اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی، تاب آوری اجتماعی، دسترسی به امکانات فراغتی و تفریحی) و پرسشنامه محقق ساخته کیفیت زندگی بودند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند که توانمندسازی اجتماعی شامل سرمایه اجتماعی (62/0)، مسئولیت پذیری اجتماعی (56/0)، تاب آوری اجتماعی (65/0)، و دسترسی به امکانات فراغتی و تفریحی (33/0) قادر به پیش بینی معنادار کیفیت زندگی شهروندان محله همت آباد اصفهان هستند و این متغیرها در مجموع 42 درصد از واریانس کیفیت زندگی این شهرورندان را تبیین می‌کنند (01/0>P).