این پژوهش، اثربخشی آموزش گروهی اصلاح سبک فرزندپروری بر اساس اصلاح طرح‌واره‌های ناسازگار به مادران بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی شهر اصفهان را بررسی کرد. پژوهش از نوع نیمه تجربی و به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری شامل کلیة مادران دارای کودک مبتلا به اختلالات رفتاری شهر اصفهان بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 40 نفر از مادران کودکان دارای اختلالات رفتاری انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامة اختلالات رفتاری راتر (1975) بود که از پایایی و روایی مناسب برخوردار است. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه و در 8 هفته تحت آموزش اصلاح سبک فرزندپروری بر اساس اصلاح طرح‌واره‌های ناسازگار قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشت. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از میانگین و انحراف استاندارد داده‌ها و سپس با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری، فرضیه‌های پژوهش بررسی شد. نتایج نشان داد که آموزش گروهی اصلاح سبک فرزندپروری بر اساس اصلاح طرح‌واره‌های ناسازگار به مادران بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان در مراحل پیش‌آزمون و پیگیری تأثیر دارد (05/0>p) می‌تواند به‌عنوان یک روش مداخله‌ای مؤثر به کار گرفته شود. Manuscript profile