در این پژوهش، ترشوندگی بسترهای مسی پوشیده با نانوساختارهای شبه گرافنی - فسفرن، بروفن، ژرمنن و سیلیسن - با هدف تعیین نقش پارامترهای مختلف و تعیین شرایط وقوع پدیده شفافیت ترشوندگی برای این دسته از رولایه ها مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، کلیه شبیه سازی ها به کمک نرم افزار LAMMPS و به روش دینامیک مولکولی انجام شده است. از نانوقطرات متشکل از 4000 مولکول آب در شبیه سازی ها استفاده شده و پتانسیل برهم کنشی مورداستفاده، ترکیبی از پتانسیل کولنی و لنارد جونز می باشد. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد که زاویه تماس سیستم برای نانوقطرات متشکل از 4000 مولکول آب و بزرگتر مستقل از اندازه نانوقطره و برای نانوقطرات کوچکتر، دارای رابطه معکوس می باشد. همچنین، افزایش آب‌گریزی بستر و آب‌دوستی رولایه ها بدون توجه به نوع رولایه، با افزایش دمای سیستم مشاهده می شود. از سوی دیگر، افزایش قدرت برهم کنش رولایه، کاهش زاویه تماس سیستم را مشابه رولایه گرافنی به‌همراه خواهد داشت و بستر نیز بر رفتار ترشوندگی سیستم اثرگذار است اما نه به اندازه ای که رولایه می تواند با تحمیل قدرت برهم کنش خود، رفتار قطره بر روی سطح را تحت تأثیر قرار دهد. رفتار ترشوندگی مشابه ژرمنن و سیلیسن در موارد مختلف به چشم می خورد که این تشابهِ رفتار ترشوندگی را می توان به پارامترهای ساختاری و برهم کنشی نزدیک به هم این دو رولایه نسبت داد. با افزایش تعداد لایه های رویین، اثر رولایه بر بستر غالب می‌شود اما با افزایش تعداد رولایه ها، میزان تغییرات زاویه تماس نهایی سیستم کاهش می‌یابد. علاوه براین، افزایش پهنای چاه پتانسیل بستر، روندی صعودی را برای سیستم بدون رولایه و روندی نزولی را برای سیستم دارای رولایه بهمراه دارد که اگر به اختلاف زاویه تماس بین سیستم های متشکل از رولایه های مختلف دقت کنیم، افزایش پهنای چاه پتانسیل برهم کنشی بستر، کاهش این اختلاف زاویه تماس را بهمراه خواهد داشت؛ کاهشی که بین ژرمنن و سایر نانوساختارها محسوس تر می باشد. Manuscript profile