به منظور بررسی مدت زمان و پرایمینگ‌های مختلف بر مؤلفه‌های جوانه‌زنی بذر زیره سبز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 1392 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل پلی اتیلن گلایگول با دو غلظت (5 و 10 درصد)، نیترات پتاسیم در دو سطح (یک و دو درصد)، کلرید پتاسیم در دو سطح (دو و چهار درصد) و مدت زمان پرایمینگ در سه سطح (12، 24 و 36 ساعت) بود. نتایج نشان داد که تیمار پرایمینگ‌های مختلف بر صفات درصد، سرعت و ضریب سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه، ضریب آلومتری، میانگین مدت زمان جوانه‌زنی، متوسط جوانه‌زنی روزانه و شاخص بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. حداکثر طول ریشه‌چه و طول گیاهچه مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت دو درصد و مدت زمان 36 بود و حداقل طول گیاهچه مربوط به تیمار پلی اتیلن گلایگول با غلظت پنج درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیش‌ترین میانگین مدت زمان جوانه‌زنی مربوط به تیمار نیترات پتاسیم با غلظت یک درصد با میانگین 34/9 روز و مدت زمان‌های 36 و 12 ساعت مشاهده شد و کم‌ترین مقدار متوسط زمان برای جوانه‌زنی مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت چهار درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده گردید. کاربرد پیش تیمار کلرید پتاسیم باعث بهبود درصد و سرعت جوانه‌زنی بذرها، شاخص‌های رشد گیاهچه و همچنین شاخص بنیه بذر شد. Manuscript profile

به منظور بررسی جوانه‌زنی بذر تاتوره در شرایط متفاوت دمایی و نور پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 سطح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 درجه سانتی‌گراد) درشرایط نور مداوم و تاریکی مداوم با چهار تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در سال 1395انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار دمایی و نوری بر صفات درصد جوانه‌زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه اثر معنی‌داری را نشان داد. دمای35 درجه سانتی‌گراد و شرایط نوری مداوم بالاترین درصد جوانه‌زنی را نشان داد. دماهای کاردینال جوانه‌زنی شامل دمای پایه، دمای بهینه و دمای حداکثر به ترتیب 6/7، 6/34 و 40 درجه سانتی‌گراد برآورد شد. بالاترین شاخص بنیه بذر در دمای 35 درجه سانتی‌گراد و شرایط نوری مداوم مشاهده شد. میانگین مدت جوانه زنی با افزایش دما روندی کاهشی را نشان داد و بیشترین میانیگین مدت جوانه‌زنی در 10 درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. طول ساقه‌چه هم تحت تاثیر دماهای مختلف و شرایط نوری قرار گرفته و بیشترین طول ساقه‌چه در 30 درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. Manuscript profile

به منظور بررسی جوانه‌زنی بذر جو دره در سطوح مختلف تنش شوری و خشکی دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 سطح پتانسیل شوری (صفر (شاهد)،3-، 6-،9 - و12- بار) در 4 تکرار و تنش خشکی شامل 5 سطح پتانسیل خشکی (صفر (شاهد)، 3- ، 6- ، 9- و12- بار) با 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در سال 95 انجام شد. از پلی اتیلن گلایکول 6000 و کلرید سدیم به ترتیب برای ایجاد تنش خشکی و شوری استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری و خشکی به صورت معنی‌داری درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، وزن تر ریشه‌چه و ساقه‌چه کاسته شد و زمان 50 درصد جوانه‌زنی نهایی افزایش یافت. به نظر می‌رسد وزن تر و خشک گیاهچه در بین سایر صفات حساسیت بیشتری به تنش شوری و خشکی دارد. علاوه بر این مقایسه گروهی بین تیمارها ناشی از PEG و NaCl نشان داد به دلیل حساسیت بالاتر جودره نسبت به تنش خشکی طول ساقه‌چه، وزن تر گیاهچه و بنیه گیاهچه در شرایط ناشی از PEG به طور معنی‌داری کمتر از تنش ناشی از NaCl بود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره اندام‌های مختلف علف‌های هرز پیچک و پنیرک صحرایی بر جوانه‌زنی و برخی صفات کمی سه رقم کنجد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 95 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام کنجد در سه سطح (یلووایت، هلیل و اولتان)، علف هرز در دو سطح (پیچک صحرایی و پنیرک صحرایی)، عصاره اندام‌های گیاه در سه سطح (ریشه، ساقه و برگ) و غلظت عصاره‌ها در سه سطح (0، 5 درصد و 10درصد) در سه تکرار بود. نتایج نشان داد، تیمارهای بکار برده شده تأثیر معنی‌داری بر صفات درصد جوانه‌زنی، رنگدانه‌های فتوسنتزی، محتوای پرولین و پروتئین داشتند. عصاره ساقه پیچک صحرایی و ریشه پنیرک صحرایی به ترتیب در ارقام یولوایت و اولتان 100 درصد جوانه‌زنی را نشان می‌دهند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که عصاره ریشه پیچک صحرایی باعث افزایش محتوای کلروفیل گیاهچه رقم اولتان شد. عصاره اندام‌های مختلف علف‌های هرز مورد بررسی محتوای پرولین و پروتئین ارقام کنجد را کاهش دادند. نتایج همچنین نشان داد که مواد تولیدی از اندام‌های علف هرز پیچک و پنیرک صحرایی، جوانه‌زنه‌زنی و رشد ارقام کنجد را تحت تأثیر قرار دادند. در این میان علف هرز پنیرک در مقایسه با پیچک، پتانسیل بالاتری در تولید مواد دگرآسیب از خود نشان داد. با توجه به اینکه بقایای علف‌های هرز مورد بررسی از طریق تولید مواد شیمیایی برخوردار از خاصیت آللوپاتیک می‌توانند رشد کنجد را مختل کنند، بنابراین توصیه می‌شود مدیریت لازم در کنترل بقایای علف-های هرز پیچک و پنیرک انجام شود. Manuscript profile

به‌منظور بررسی جوانه زنی بذر تاتوره در شرایط متفاوت دمایی و نور پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 سطح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 درجه سانتی گراد) درشرایط نور مداوم و تاریکی مداوم با چهار تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در سال 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار دمایی و نوری بر صفات درصد جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه چه و ساقه چه اثر معنی داری را نشان داد. دمای 35 درجه سانتی گراد و شرایط نوری مداوم بالاترین درصد جوانه زنی را نشان داد. دماهای کاردینال جوانه زنی شامل دمای پایه، دمای بهینه و دمای حداکثر به‌ترتیب 6/7، 6/34 و 40 درجه سانتی‌گراد برآورد شد. بالاترین شاخص بنیه بذر در دمای 35 درجه سانتی گراد و شرایط نوری مداوم مشاهده شد. میانگین مدت جوانه زنی با افزایش دما روندی کاهشی را نشان داد و بیشترین میانیگین مدت جوانه زنی در 10 درجه سانتی گراد مشاهده شد. طول ساقه چه هم تحت تاثیر دماهای مختلف و شرایط نوری قرار گرفته و بیشترین طول ساقه چه در 30 درجه سانتی گراد مشاهده شد. Manuscript profile

به‌منظور بررسی مدت زمان و پرایمینگ های مختلف بر مؤلفه های جوانه زنی بذر زیره سبز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 1392 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شاملپلی اتیلن گلایگول با دو غلظت (5 و 10 درصد)، نیترات پتاسیم در دو سطح (یک و دو درصد)، کلرید پتاسیم در دو سطح (دو و چهار درصد) و مدت زمان پرایمینگ در سه سطح (12، 24 و 36 ساعت) بود. نتایج نشان داد که تیمار پرایمینگ‌های مختلف بر صفات درصد، سرعت و ضریب سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، ضریب آلومتری، میانگین مدت زمان جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه و شاخص بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. حداکثر طول ریشه چه و طول گیاهچه مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت دو درصد و مدت زمان 36 بود و حداقل طول گیاهچه مربوط به تیمار پلی اتیلن گلایگول با غلظت پنج درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیش ترین میانگین مدت زمان جوانه زنی مربوط به تیمار نیترات پتاسیم با غلظت یک درصد با میانگین 34/9 روز و مدت زمان های 36 و 12 ساعت مشاهده شد و کم ترین مقدار متوسط زمان برای جوانه زنی مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت چهار درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده گردید. کاربرد پیش تیمار کلرید پتاسیم باعث بهبود درصد و سرعت جوانه زنی بذرها، شاخص های رشد گیاهچه و همچنین شاخص بنیه بذر شد. Manuscript profile

به منظور بررسی جوانه‌زنی بذر جو دره در سطوح مختلف تنش شوری و خشکی دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 سطح پتانسیل شوری (صفر (شاهد)،3-، 6-،9 - و12- بار) در 4 تکرار و تنش خشکی شامل 5 سطح پتانسیل خشکی (صفر (شاهد)، 3- ، 6- ، 9- و12- بار) با 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در سال 95 انجام شد. از پلی اتیلن گلایکول 6000 و کلرید سدیم به ترتیب برای ایجاد تنش خشکی و شوری استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری و خشکی به صورت معنی‌داری درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، وزن تر ریشه‌چه و ساقه‌چه کاسته شد و زمان 50 درصد جوانه‌زنی نهایی افزایش یافت. به نظر می‌رسد وزن تر و خشک گیاهچه در بین سایر صفات حساسیت بیشتری به تنش شوری و خشکی دارد. علاوه بر این مقایسه گروهی بین تیمارها ناشی از PEG و NaCl نشان داد به دلیل حساسیت بالاتر جودره نسبت به تنش خشکی طول ساقه‌چه، وزن تر گیاهچه و بنیه گیاهچه در شرایط ناشی از PEG به طور معنی‌داری کمتر از تنش ناشی از NaCl بود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره اندام‌های مختلف علف‌های هرز پیچک و پنیرک صحرایی بر جوانه‌زنی و برخی صفات کمی سه رقم کنجد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 95 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام کنجد در سه سطح (یلووایت، هلیل و اولتان)، علف هرز در دو سطح (پیچک صحرایی و پنیرک صحرایی)، عصاره اندام‌های گیاه در سه سطح (ریشه، ساقه و برگ) و غلظت عصاره‌ها در سه سطح (0، 5 درصد و 10درصد) در سه تکرار بود. نتایج نشان داد، تیمارهای بکار برده شده تأثیر معنی‌داری بر صفات درصد جوانه‌زنی، رنگدانه‌های فتوسنتزی، محتوای پرولین و پروتئین داشتند. عصاره ساقه پیچک صحرایی و ریشه پنیرک صحرایی به ترتیب در ارقام یولوایت و اولتان 100 درصد جوانه‌زنی را نشان می‌دهند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که عصاره ریشه پیچک صحرایی باعث افزایش محتوای کلروفیل گیاهچه رقم اولتان شد. عصاره اندام‌های مختلف علف‌های هرز مورد بررسی محتوای پرولین و پروتئین ارقام کنجد را کاهش دادند. نتایج همچنین نشان داد که مواد تولیدی از اندام‌های علف هرز پیچک و پنیرک صحرایی، جوانه‌زنه‌زنی و رشد ارقام کنجد را تحت تأثیر قرار دادند. در این میان علف هرز پنیرک در مقایسه با پیچک، پتانسیل بالاتری در تولید مواد دگرآسیب از خود نشان داد. با توجه به اینکه بقایای علف‌های هرز مورد بررسی از طریق تولید مواد شیمیایی برخوردار از خاصیت آللوپاتیک می‌توانند رشد کنجد را مختل کنند، بنابراین توصیه می‌شود مدیریت لازم در کنترل بقایای علف-های هرز پیچک و پنیرک انجام شود. Manuscript profile

به‌منظور بررسی جوانه زنی بذر تاتوره در شرایط متفاوت دمایی و نور پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 سطح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 درجه سانتی گراد) درشرایط نور مداوم و تاریکی مداوم با چهار تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در سال 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار دمایی و نوری بر صفات درصد جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه چه و ساقه چه اثر معنی داری را نشان داد. دمای 35 درجه سانتی گراد و شرایط نوری مداوم بالاترین درصد جوانه زنی را نشان داد. دماهای کاردینال جوانه زنی شامل دمای پایه، دمای بهینه و دمای حداکثر به‌ترتیب 6/7، 6/34 و 40 درجه سانتی‌گراد برآورد شد. بالاترین شاخص بنیه بذر در دمای 35 درجه سانتی گراد و شرایط نوری مداوم مشاهده شد. میانگین مدت جوانه زنی با افزایش دما روندی کاهشی را نشان داد و بیشترین میانیگین مدت جوانه زنی در 10 درجه سانتی گراد مشاهده شد. طول ساقه چه هم تحت تاثیر دماهای مختلف و شرایط نوری قرار گرفته و بیشترین طول ساقه چه در 30 درجه سانتی گراد مشاهده شد. Manuscript profile

به‌منظور بررسی مدت زمان و پرایمینگ های مختلف بر مؤلفه های جوانه زنی بذر زیره سبز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 1392 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شاملپلی اتیلن گلایگول با دو غلظت (5 و 10 درصد)، نیترات پتاسیم در دو سطح (یک و دو درصد)، کلرید پتاسیم در دو سطح (دو و چهار درصد) و مدت زمان پرایمینگ در سه سطح (12، 24 و 36 ساعت) بود. نتایج نشان داد که تیمار پرایمینگ‌های مختلف بر صفات درصد، سرعت و ضریب سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، ضریب آلومتری، میانگین مدت زمان جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه و شاخص بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. حداکثر طول ریشه چه و طول گیاهچه مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت دو درصد و مدت زمان 36 بود و حداقل طول گیاهچه مربوط به تیمار پلی اتیلن گلایگول با غلظت پنج درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیش ترین میانگین مدت زمان جوانه زنی مربوط به تیمار نیترات پتاسیم با غلظت یک درصد با میانگین 34/9 روز و مدت زمان های 36 و 12 ساعت مشاهده شد و کم ترین مقدار متوسط زمان برای جوانه زنی مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت چهار درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده گردید. کاربرد پیش تیمار کلرید پتاسیم باعث بهبود درصد و سرعت جوانه زنی بذرها، شاخص های رشد گیاهچه و همچنین شاخص بنیه بذر شد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر پیری کنترل شده بر جوانه زنی، فعالیت بیوشیمیایی و آنزیمی گندم سیاه یک آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مدت زمان پیری 2، 4 و 7 روزه و محتوای رطوبت بذر 10، 20 و 30% بود. صفاتی از قبیل درصد جوانه زنی، مدت زمان جوانه زنی، هدایت الکتریکی، پراکسیداسیون لیپید و فعالیت آنزیم کاتالاز اندازه گیری شد. اثر مدت زمان پیری، محتوای رطوبتی بذر و برهمکنش آنها بر صفات فوق آزمایش معنی دار بود. بالاترین میزان جوانه زنی و فعالیت آنزیم کاتالاز در بذرهای پیر شده به مدت 2 روز با محتوای رطوبتی 20% مشاهده شد. مدت زمان جوانه زنی، هدایت الکتریکی و پراکسیداسیون لیپید در بذرهای پیر شده به مدت 7 روز با محتوای رطوبتی 30% به بیشترین مقدار خود رسید. همچنین، با افزایش محتوای رطوبتی و مدت زمان پیری بذر، سازوکارهای دخیل در پیری بذر افزایش یافته و با تأثیر بر فسفولیپیدهای غشای سلولی افزایش هدایت الکتریکی و پراکسیداسیون لیپید و کاهش جوانه زنی و فعالیت آنزیم کاتالاز مشاهده شد. بنابراین، توصیه می شود برای جلوگیری از زوال بذرهای گندم سیاه در ذخیره سازی طولانی مدت و کوتاه مدت میزان محتوای رطوبتی %10 باشد. Manuscript profile