مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی و جو عاطفی خانواده با تحمل پریشانی دانش آموزان؛ و با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. روش: به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، از میان کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول، با جمعیت آماری حدود 6000 دانش آموز، نمونه ای به حجم 361 دانش آموز (شامل: 225 دختر و 136 پسر) و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005)، پرسشنامه جو عاطفی خانواده هیل برن (1964)، و پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و با نرم افزار SPSSتجزیه و تحلیل صورت گرفت. یافته ها: در بررسی فرضیه اصلی، جو عاطفی خانواده (009/0 =P) و هوش معنوی (027/0 =P) توانایی پیش بینی تحمل پریشانی را دارند. همچنین در بررسی فرضیات فرعی، بین هوش معنوی و تحمل پریشانی دانش آموزان (002/0 =P ، 163/0 =r) و بین جو عاطفی خانواده و تحمل پریشانی دانش آموزان (001/0 =P ، 179/0 =r) رابطه معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشانگر وجود رابطه بین هوش معنوی و تحمل پریشانی و همچنین رابطه بین جو عاطفی خانواده و تحمل پریشانی می باشد. Manuscript profile