نویسندگان مدرنیست با زیر سؤال بردن نگاه سنّتی به جهان و انسان، به ابداع شیوه های جدیدی دست زدند و تغییرات اساسی در فرم و محتوای رمان به وجود آوردند. آن‌ها توانستند از طریق رمان، دنیای ذهنی انسان مدرن را نشان دهند. در این مقاله، رمان نیمة غایب اثر حسین سناپور به روش توصیفی– تحلیلی از منظر مدرنیسم نقد و بررسی شده است و نتایج، گویای آن است که سناپور با بهره گیری هوشمندانه و هدفمند از شگردهای مدرنیستی همچون ذهن گرایی و روایت به شیوة تک گویی درونی، شخصیت پردازی مدرن، پی‌رنگ نامتعارف و درهم ریختگی زمان، درآمیختن رؤیا و واقعیت، نمادپردازی و توجّه به اسطوره‌‌ها، شعرگونگی، تغییر زاویة دید و تعدّد راوی رمانی مدرن آفریده است که به سبب آشنایی‌‌زدایی در همة ابعاد داستان تبدیل به اثری شاخص در ادبیات داستانی کشور شده است. Manuscript profile