مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر دو پربیوتیک تجاری ایمکسو ایمکس اولترا بر عملکردهای رشد، کارایی تغذیه تغذیه و مقاومت در برابر استرس‌های محیطی در بچه ماهیان نورس کپور معمولی (Cyprinus carpio) به مدت 60 روز انجام شده است. بدین منظور، تعداد 1080 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با وزن اولیه (انحراف معیار± میانگین وزن) 304/0±3/1 گرم که از نظر ظاهری سالم به نظر می‌رسیدند تهیه و پس از سازگاری یک ‌هفته‌ای با شرایط آزمایشگاه به شکل تصادفی در 9 تیمار آزمایشی و سه تکرار در 27 مخزن مدور از جنس پلی اتیلن (با تراکم 40 قطعه در هر تکرار) شامل سطوح صفر (شاهد) g/kg3/0، 5/0، 7/0 و 1 از هر پربیوتیک تقسیم شدند.در پایان آزمایش نتایج حاصل نشان داد پارامترهای رشد و کارایی تغذیه به شکل فوق‌العاده‌ای در تیمارهای حاوی پربیوتیک ایمکس به‌ خصوص تیمار (g/kg1) A4 تفاوت معنی‌داری با سایر تیمارهای آزمایشی و گروه شاهد داشت (05/0P<). نتایج مشابهی درباره نرخ بقاء بچه ماهیان نیز مشاهده شد (05/0P<). ضمن آنکه تفاوت معنی‌داری بین تست‌های مقاومت در برابر استرس‌های محیطی در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد ثبت شد (05/0P<). با توجه به نتایج به‌دست‌آمده پیشنهاد می‌شود، جیره‌های غذایی با افزودنی‌هایتجاری ایمکس و ایمکس اولترا که باعث افزایش عملکردهای رشد، کارایی تغذیه و افزایش مقاومت در برابر استرس‌های محیطی در بچه ماهیان نورس کپور معمولی شده‌اند مکمل سازی شوند، اما مقایسه بین این دو محصول نشان داد کهپربیوتیک ایمکس به‌خصوص در مقدار g/kg1در جیره غذایی بچه ماهیان نوررس کپور معمولی مؤثرتر است. Manuscript profile

این مطالعه با استفاده از کنستانتره کشت داده شده Saccharomyces cerevisiae در چهار سطح (3/0، 5/0، 7/0 و 1 گرم در هر کیلوگرم غذا) مخلوط شده با غذای پلیت و در یک دوره غذادهی 60 روزه به لاروهای کپورمعمولی F1 (Cyprinus carpio) به صورت یک طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار آزمایشی T1،T2،T3 و T4 و همچنین یک جیره غذایی پلیت شده از محصولات کارخانجات فرادانه ولی فاقد محصول تجاری ایمکس به عنوان جیره غذایی شاهد (CF) با سه تکرارانجام شد. جهت انجام این آزمایش ابتدا جیره های آزمایشی (T3,T2,T1 و T4) با محصول ایمکس مخلوط شده و به مدت 5 ساعت جهت خشک شدن درون انکوباتور قرار داده شده و سپس مورد تغذیه لاروها قرار گرفت. برای این منظورتعداد 600 قطعه لارو ماهی کپور معمولی با میانگین وزن اولیه (انحراف معیار±میانگین وزن) 273/0±3/1 گرم تهیه و به آزمایشگاه منتقل گردید. پس از سازگاری یک هفته ای لاروها با شرایط آزمایشگاه به صورت تصادفی در پنج تیمار هر کدام با سه تکرار (چهار تیمار آزمایشی و یک تیمار شاهد) تقسیم شدند. همگی لاروها در ابتدا و انتهای دوره مطالعه زیست سنجی شدند، همچنین در انتهای مطالعه ماهیان تحت استرس های محیطی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده بیانگر وجود تفاوت معنی دار برعملکردهای رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، میانگین رشد روزانه، سرعت رشد وزنی، سرعت رشد طولی، ضریب تغییرات طولی، ضریب رشد حرارتی، کارایی تبدیل رشد، ضریب رشد روزانه، فاکتور وضعیت، نرخ بازماندگی، تولید خالص ماهی) شاخص های تغذیه ای (ضریب تبدیل غذایی، کارایی غذا، نسبت کارایی پروتئین، نسبت کارایی چربی) و مقاومت در برابر استرس های محیطی در لاروهای کپور معمولی در تیمارهای آزمایشی بود (05/0P<). در پایان اینگونه نتیجه گیری می شود که افزودن کنستانتره S.cerevisiae کشت داده شده به میزان 1 گرم در هر کیلوگرم جیره غذایی لاروهای کپور معمولی F1 باعث افزایش رشد، بهبود عملکرد تغذیه و افزایش مقاومت در برابر استرس های محیطی در لاروهای کپور معمولی F1 می شود. Manuscript profile