بهمن نامه در جهت سبک و بیان حماسی به ویژه در حوزه توصیف دارای ارزش فراوانی استٍ؛زیرا عنصر توصیف یکی از معیار‌های سنجش کیفی اثر حماسی و وسیله‌ای برای محسوس‌‌تر‌ ‌کردن صحنه‌های متنوع روی داده در شعر حماسی می‌باشد. در این اثر برای بیان توصیفات از ابزار‌هایی چون تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه استفاده شده است. این ابزار‌ها از اسباب شعر آفرینی هستند و در بررسی انواع هنجارگریزی در ردیف هنجارگریزی معنایی قرار می‌گیرند. هنجارگریزی معنایی از روش‌های برجسته سازی زبان، در واقع تخطی از مشخصه‌های حاکم بر کاربرد واژه‌ها در زبان معیار است. در این مقاله کوشیده شده است پس از بیان مقدمه‌ای درباره برجسته سازی و انواع آن، به انواع هنجار گریزی معنایی پرداخته شود و موارد مختلف آن از جمله تشبیه و استعاره مورد بررسی قرار گیرد. روش پژوهش در این مقاله توصیفی و داده ها با استفاده از تکنیک محتوا به شیوه کتابخانه‌ای بررسی شده است. محدوده جامعه مورد مطالعه بهمن نامه حکیم ایرانشاه ابن ابی الخیر ویراسته رحیم عفیفی است. یافته‌‌های این پژوهش نشان می‌دهد که در اثر مذکور در حوزه هنجارگریزی معنایی، تجسم گرایی بیشتر از تجریدگرایی نمود دارد؛ چون حماسه پرداز می‌کوشد تا حوادث غریب و پیچیده را با بیانی ملموس و مادی به روشنی و صراحت پیش چشم خواننده ترسیم کند. از دیگر یافته‌های این پژوهش، بسامد بالای تشبیهات و استعارات انسان پنداری است. Manuscript profile

توصیف یکی ازابزارهای مؤثر در تصویرآفرینی و نوعی شیوه بیان است که به وسیله آن می‌توان اشیا، افراد، رفتارها و صحنه‌ها را با کلمات آفرید.از آن جا که وصف پیوندی استوار با نوع حماسی دارد به همین دلیل سراینده درحماسه خویش از آن برای تجسم بخشی و تصویر آفرینی بهره میبرد زیرا عنصر توصیف وسیلهای است برای محسوس و ملموستر کردن صحنههای متنوعی که در بستر شعر حماسی روی میدهد. این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی موضوع توصیف در کوش نامه ایرانشان ابن ابی الخیر میپردازد.نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد موضوعات مختلفی چون طبیعت، اشخاص، امور انتزاعی، زمان، مکان، اشیا، هدایا، میدان رزم و حیوانات در کوش نامه توصیف شده‌اند.برای نشان دادن قدرت توصیفگری گوینده منظومه، ابتدا به وصف‌های او از جنبه دستوری نگریسته و سپس به تحلیل شگردهای دستوری شاعرانه پرداخته شده است.بسامد شگردهای دستوری نسبت به شاعرانه بیشتر است.از بین شگردهای دستوری، صفت دارای بیشترین بسامد است و از میان شگردهای شاعرانه، تشبیه بیشترین بسامد را دارد.علاوه بر این، در منظومه مورد پژوهش، شاعر گاه از چند شگرد وصفی در توصیف یک موضوع واحد استفاده می‌کند و گاه یک شگرد را به طور متوالی در توصیف موضوعات مختلف به کار می برد. Manuscript profile