سیاست جنایی در هر عصری به‌عنوان راهی برای مبارزه با جرم باتوجه‌به دگرگونی‌های اجتماعی، متغیر است. با توجه به موقعیت یافتن انسان در کانون توجهات و حفظ کرامت انسانی این سیاست دستخوش تحولات قابل‌توجهی گردیده است و منجر به طرح مباحث حقوق بشری گردیده و در اسناد بین‌المللی انعکاس ویژه‌ای یافته است به طوری که جامعه بین‌المللی را ملزم به رعایت و همسویی با این سیاست‌ها می‌نماید. قانون کیفری اسلام دارای زیرساخت‌ها و بنیادهای ویژه‌ای می‌باشد که در بعضی از نقاط با این تحول به نظر ناهمگون می‌رسد ظاهرا میان سیاست جنایی بین المللی و اسلام ناهماهنگی به نظر می رسد اما شباهت های بین دو این نظام بیشتر از آن چیزی است که در دنیای علم و سیاست بیان میشود.قانون اسلام براساس منطق منحصر به فردی عمل می کند که نمی تواند از طریق دسته بندی های ارائه شده توسط حقوق بین الملل کلاسیک ترسیم شود هدف از این پژوهش آن است تااستفاده از روش توصیفی تحلیلی , و با توجه به سیاست نوین جنایی و مبانی شرعی و ظرفیت‌های فقه اسلامی که بیشتر مبتنی بر ظرفیت ذاتی احکام اسلامی برای جهانی‌شدن می باشد به بیان نکات افتراق و تشابه پرداخته و سپس با ارائه راه حل هایی نظیر تحول و تغییر درمنابع اجتهاد ، اثبات طریقیت داشتن مجازات های اسلامی براساس ادله عقلی و نقلی، پذیرش امضایی بودن مجازات‌های بدنی بر اساس پذیرش حجیت سیره عقلا و عدم حجیت خبرواحد در امور مهمه، ، نکات افتراق را نیز به همسویی و همراهی تبدیل نماید