مقدمه: یکی از چالش های اساسی مدیران بیمارستان در شرایط بحران همه گیری کووید-19 مدیریت هزینه و کاهش مصرف منابع با حفظ کیفیت خدمات آزمایشگاهی و اطمینان از تداوم ارائه خدمات می باشد. آن ها باید عملکرد آزمایشگاه را کنترل و گلوگاه ها را شناسایی کنند و در نهایت تصمیم بگیرند که چه برنامه ای برای کاهش استفاده نامناسب آزمایشگاه و افزایش درآمد لازم است. لذا بررسی حجم کاری آزمایشگاه های بالینی اطلاعات ارزشمندی را در اختیار مدیران بیمارستان برای تدوین و اجرای سیاست های ارتقاء عملکرد بخش آزمایشگاه قرار دهد. روش پژوهش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی از نوع کاربردی می باشد که به‌صورت مقطعی جهت بررسی حجم کاری آزمایشگاه بالینی بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) زابل در منطقه سیستان به منظور بررسی حجم مراجعات در دو سال قبل و پس از شروع همه گیری کووید-19 و تعیین علل تغییرات احتمالی انجام گرفته است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که تعداد بیماران بستری مراجعه کنندگان به میزان 18/7 درصد و بیماران سرپایی به میزان 49/7 درصد در دو سال بعد از شروع همه گیری نسبت به مدت مشابه کاهش و تعداد آزمایشات انجام شده در بخش بستری 0/025 درصد و در بخش سرپایی 13/55 درصد کاهش یافته است و از طرفی میانگین تعداد آزمایش ها به ازای هر نفر در بخش بستری 21/09 درصد افزایش و در بخش سرپایی 8/9 درصد کاهش یافته است. نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده از تحقیق، همه گیری کووید-19 بر بار کاری آزمایشگاه های بالینی تأثیرگذار می باشد. لغو موارد بستری الکتیو، کاهش مراجعات بیماران، تعطیلی کلینیک ها و بخش‌های غیر کرونا، کاهش تصادفات، افزایش مشکلات اقتصادی و عدم اطمینان به کیفیت خدمات از عوامل کاهش بار مراجعه به بیمارستان عنوان گردید. Manuscript profile