مقدمه: یکی از مهمترین پارامترهای مؤثر در جهت ارتقای سطح تولید و رشد اقتصادی ایران نقش بخش خدمات بهداشتی و درمانی و شاخص‌های مربوط به آن است، در این زمینه بررسی‌های زیادی انجام شده است ولی تاثیر تفکیک همزمان انواع خدمات بهداشتی و درمانی بر رشد اقتصادی ایران بررسی صورت نگرفته است. لذا ﺷﻨﺎﺧﺖ اثرات شاخص‌های بهداشتی و درمانی ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﻣﺮﺑﻮﻁ به آن، به سیاست‌گذاران حوزه بهداشت کمک می‌کند تا بدانند اثر کدام شاخص خدمات بهداشتی و درمانی بر رشد بیشتر است تا آن را جهت سرمایه گذاری در اولویت قرار دهند. هدف اصلی پژوهش، بررسی تأثیر انواع خدمات بهداشتی و درمانی بر رشد اقتصادی ایران است. روش پژوهش: این مطالعه از لحاظ روش علّی - تحلیلی و از نظر هدف؛ کاربردی بوده و روش جمع‌آوری اطلاعات نیز از نوع اسنادی کتابخانه‌ای است. برای تحلیل موضوع از الگوی خودتوضیح برداری، روش یوهانسن - جوسیلیوس و روش تصحیح خطا استفاده شد. داده‌های بدست آمده با استفاده از نرم افزار Eviews در طی دوره 1396-1360مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.. یافته‌ها: یافته‌ها بر اساس ضریب جمله تصحیح خطا، حاکی از آن است که در هر دوره حدود 0/86 از عدم تعادل کوتاه مدت، برای رسیدن به تعادل بلندمدت، تعدیل می‌شود و می‌توان بیان داشت که در بلندمدت، یک درصد افزایش در متغیرهای نیروی کار، بهره‌وری نیروی کار، نرخ رشد جمعیت، نسبت سرمایه‌گذاری به تولید ناخالص داخلی و انواع خدمات بهداشتی و درمانی (هزینه بهداشت، هزینه درمان، هزینه آموزش و نسبت بیمه)، به ترتیب باعث افزایش0/67، 1/77، 0/88، 1/12، 5/43، 3/02، 4/85 و 2/09 درصد در رشد اقتصادی می‌شوند. نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج بدست آمده از پژوهش، از آنجا که هزینه بهداشت در مقایسه با سایرخدمات بهداشتی و درمانی بیشترین اثر را بر رشد اقتصادی دارد؛ می‌تواند به برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران کلان کشور کمک نماید تا نگاه خود را به نحوه تخصیص هزینه‌ها در بخش بهداشت کشور تغییر دهند و بهداشت را نوعی کالای سرمایه‌ای به حساب آورند و در این زمینه بیشتر سرمایه‌گذاری کنند تا باعث رشد اقتصادی و توسعه کشور درآینده شود. Manuscript profile