مقدمه و مسأله: آموزش و پرورش، مهم ترین نهادی است که ایجاد، رشد و پرورش جامعه را بر عهده دارد. برای داشتن جامعه کارآمد، به سازندگان ملت (معلمین اثربخش) نیاز وجود دارد. این امر زمانی تحقق می یابد که در نظام مدیریت منابع انسانی این نهاد، مداقه لازم به عمل آید. لکن وجود مسائلی در این نظام، موجب عدم رضایت معلمین، فقدان انگیزش آنان، و افت سطح آموزش در کشور شده است.هدف پژوهش: این تحقیق به منظور شناسایی آسیب های سیستم مدیریت منابع انسانی آموزش و پرورش انجام شده و بر اساس نتایج، پیشنهادهایی برای بهبود این نظام ارائه گردیده است.روش شناسی: این پژوهش ماهیتاً کیفی، از حیث هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها پیمایشی است. جامعه آماری، خبرگان آموزش و پرورش و نمونه آماری بر نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند (گلوله برفی) مبتنی است. شناسایی آسیب ها، بر اساس مدل میر و در چهار حوزه جذب و تأمین، آموزش ، نگهداری، و کاربرد منابع انسانی صورت گرفته و با 12 نفر از متخصصان این حوزه مصاحبه شده است. نتایج حاصل، از طریق تکنیک تحلیل تم، احصاء و کدها و تم های اصلی و فرعی شناسایی شده اند. همچنین، پایایی تحلیل تم از طریق بازآزمایی معادل 86/0 به دست آمده است.یافته های پژوهش: نتایج حاکی از این است که از نظر خبرگان مهم ترین آسیب ها در دو حوزه تأمین و جذب و نگهداری تلقی می شوند. از جمله این آسیب ها، نامناسب بودن شاخص های رتبه بندی فعلی و فقدان بیمه مسئولیت مدنی اشاره کرد. Manuscript profile