کیفیت زندگی یکی از مهم ترین حوزه های مطالعاتی در کشور های مختلف است و اگرچه جذابیت و معنی عام دارد، یک تعریف پذیرفته عام ندارد. کیفیت زندگی یک فرد به حقایق عینی و خارجی زندگی اش و ادراکات درونی و ذهنی او از این عوامل وابسته است. اهمیت مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست های عمومی و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی شهری است. نظر به این که یکی از دلایل شکل گیری شهرهای جدید در ایران، طراحی محیط های برنامه ریزی شده و مطلوب برای ساکنان آن بوده، پیگیری این موضوع که شرکت عمران شهرهای جدید و شهرداری مربوط تا چه اندازه توانسته است رضایت مندی شهروندان را فراهم نماید، می تواند مورد توجه قرار گیرد. بنابراین، در این پژوهش تلاش می شود میزان اثرگذاری عملکرد مدیریت شهری بر کیفیت زندگی از نگاه شهروندان مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه تجربی و در بخش هایی توصیفی-تحلیلی است که برای گردآوری اطلاعات از روش های میدانی (100 عدد پرسش نامه در بین ساکنین توزیع و جمع آوری گردید) و کتابخانه ای (بررسی مستندات موجود در موضوع) استفاده شده است. در ادامه با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل انجام شد. یافته های تحقیق نشان می دهد رابطه ی معناداری با ضریب همبستگی 694/0 بین عملکرد مدیریت شهری با کیفیت ذهنی و عینی زندگی از دیدگاه شهروندان وجود دارد. نتایج حاصل از روش تحلیل مسیر، نشان داد فراهم نمودن تاسیسات شهری با میزان 17/0 بیش ترین اثر را در بالا رفتن میزان کیفیت زندگی در سطح شهر بهارستان داشته است. در نتیجه برای بهبود کیفیت زندگی در سطح شهر بهارستان برنامه ریزی در زمینه اصلاح تاسیسات شهری مانند شبکه برق و جمع آوری فاضلاب و آب های سطحی، و برخی شبکه معابر و نیز تامین خدمات مورد نیاز شهروندان، پیشنهاد می شود. Manuscript profile