مقدمه: انتظارات و خواسته¬های گردشگران روستایی در مقایسه با گردشگران شهری بسیار متفاوت می¬باشد. شناسایی این خواسته ها و انتظارات گردشگران روستایی می¬تواند راهگشای برنامه¬ریزی و توسعه گردشگری روستایی باشد. با توجه به این که هدف گردشگران از سفر به نواحی مختلف، استفاده از اوقات فراغت و دستیابی به آرامش روحی و روانی است، کمبود و یا وجود مشکل در سطح و نحوه خدمات¬دهی به آنها باعث کم شدن میزان گردشگران شده است و مانع پایداری گردشگری خواهد شد. امروزه یکی از روش¬های سنجش کارایی خدمات و تسهیلات موجود در یک ناحیه، ارزیابی نظر بهره¬برداران و استفاده کنندگان از این خدمات است. هدف پژوهش: هدف تحقیق حاضر، شناسایی و طبقه¬بندی رضایت¬مندی¬های گردشگران می¬باشد. روش¬شناسی تحقیق: برای تعیین رضایتمندی¬های گردشگران مدل کانو به کار برده شده که در آن شاخص¬هایی مانند قابیلت دسترسی مقصد، ترافیک و شلوغی، علائم راهنمایی(علائم، راهنماها، نقشه)، پاکیزگی مقصد، تفریحات شبانه، فیزیوگرافی(چشم¬اندازهای طبیعی)، تاسیسات اقامتی، مهمان¬نوازی جامعه میزبان، امنیت و ایمنی مورد سنجش قرار داده شدند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می¬باشد و برای جمع¬آوری اطلاعات مورد نیاز از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری 50 نفر از گردشگرانی بوده¬اند که پرسشنامه به صورت تصادفی بین افراد نمونه در فصل پاییز 1398 بین آنها توزیع شده است. قلمروجغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی پژوهش، روستای خرما در شهرستان لنگرود است. یافته¬ها و بحث: نتایج نشان می¬دهند که مهم¬ترین الزام اساسی، سهولت دسترسی با ضریب رضایتمندی 84/0، مهم ترین الزام عملکردی، ترافیک و شلوغی با ضریب رضایتمندی 58/0 و مهم ترین الزام انگیزشی، تفریحات شبانه با ضریب رضایتمندی 72/0 است. نتایج: در مجموع می¬توان گفت که در راستای تحقق اهداف توسعة پایدار گردشگری در روستای خرما هنوز مشکلات و مسائل دست و پاگیری وجود دارد و به نظر می¬رسد تا زمانی که شناخت دقیق و اصولی از چنین مناطقی صورت نگیرد و عوامل گردشگری به طور مطلوب ساماندهی نشود تا رسیدن به توسعة پایدار گردشگری هنوز فاصله خواهیم داشت. Manuscript profile