هدف اصلی این پژوهش، بررسی پایداری ذهنی و عینی اجزای سود، قیمت گذاری سرمایه گذاران طی یک دوره 11 ساله از سال 1386 تا 1396 با 352 مشاهده در 32 شرکت دارویی مشکوک به تقلب پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، می باشد. در این پژوهش برای شناسایی شرکت های مشکوک به تقلب از روش مدل بنیش ستفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از الگوی معادلات همزمان میشکین(1983) با رویکرد داده های ترکیبی و مدل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار ایویوز نسخه10 استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که پایداری جزء نقدی سود نسبت به جزء تعهدی سود به طور معناداری بیشتر است و سرمایه گذاران ضریب پایداری ذهنی جزء نقدی و تعهدی سود را به ترتیب کمتر و بیشتر پیش بینی می کنند. همچنین نتایج نشان می دهد که سرمایه گذاران، پایداری ذهنی جزء نقدی و تعهدی سود را بیشتر از عینی بودن آنها قیمت گذاری می کنند. به عبارت دیگر سرمایه گذاران پایداری سود شرکت های دارویی مشکوک به تقلب را نادرست قیمت گذاری می کنند و بازار سرمایه نسبت به اطلاعات اجزای سود، کارآیی ندارد. Manuscript profile

شرکت‌ها می‌توانند از طریق گزارشگری متهورانه مالیاتی، مالیات خود را کاهش داده یا پرداخت آنرا به تاخیر بیاندازند. عوامل متفاوتی، از جمله مدیریت سیاسی و کارایی مدیران بر گزارشگری متهورانه مالیاتی تاثیر‌گذار هستند. در این رابطه، مطالعة‌ی حاضر ضمن بررسی تأثیر مدیریت سیاسی و کارایی مدیران بر گزارشگری متهورانه مالیاتی، اثر تعدیلی مدیریت سیاسی را نیز بر ارتباط کارایی مدیران و گزارشگری متهورانه مالیاتی، بررسی می‌کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر مدیریت سیاسی و کارایی مدیران بر گزارشگری متهورانه مالیاتی است. به منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش، به بررسی 123 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1388 تا 1396 پرداخته شد. برای سنجش مدیریت سیاسی از دو معیار بدهی بلندمدت و وجود اعضای هیئت مدیره وابسته به دولت، برای سنجش کارایی مدیران از مدل دمرجیان و برای سنجش گزارشگری متهورانه مالیاتی از تفاوت بین مالیات ابرازی و تشخیصی استفاده گردیده است. در این تحقیق از روش‌های آمار همبستگی و رگرسیون چند متغیره با الگوی داده‌های ترکیبی و روش حداقل مربعات تعمیم یافته برآوردی (EGLS) استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد مدیریت سیاسی با گزارشگری متهورانه مالیاتی رابطه مثبت و معناداری، دارد ولی کارایی مدیران، دارای رابطه منفی و معناداری، با گزارشگری متهورانه مالیاتی است. این در حالی است که مدیریت سیاسی، موجب تضعیف ارتباط مستقیم بین کارایی مدیران و گزارشگری متهورانه مالیاتی نمی‌شود. Manuscript profile