هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد بانک‌های بخش خصوصی در ایران بر اساس شاخص‌های توانایی مالی با استفاده از روش تصمیم‌گیری چند معیاره فازی است. بنابراین این بانکها بر اساس عملکرد مالی آنها با استفاده از شاخص های مالی تحت مدل تصمیم‌گیری فازی اولویت بندی شده اند. تحقیق حاضر از منظر ماهیت کاربردی- توسعه ای و از منظر روش پیمایشی می‌باشد و از نظر ماهیت داده‌ها از نوع کیفی می‌باشد. در این پژوهش شاخص‌ها و گزینه‌های ارزیابی عملکرد بانک‌های بخش خصوصی در ایران بر اساس شاخص‌های توانایی مالی به کمک مرور ادبیات مطالعات مختلف، با استفاده از روش‌های دلفی فازی، ماتریس مقایسات زوجی و تاپسیس فازی با ارائه 3 پرسش نامه در 3 مرحله میان 36 نفر افراد نمونه آماری به تحلیل و بررسی پرداخته شد. نتایج روش دلفی فازی نشان داد شاخص‌های درآمد بهره به کل وجوه، سود عملیاتی به کل وجوه و بهره صرف شده به کل وجوه باید حذف شوند. بر اساس نتایج ماتریس مقایسات زوجی شاخص نسبت پوشش هزینه‌های مالی مهم‌ترین و شاخص هزینه‌های عملیاتی به کل وجوه کم اهمیت‌ترین شاخص میباشد. با توجه به نتایج تاپسیس فازی براساس وزن‌های حاصل از ماتریس مقایسات زوجی نیز به ترتیب بانک کارفرین، بانک انصار و بانک پاسارگاد رتبه 1 الی 3 را به خود اختصاص دادند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد مدیران بانکی می‌توانند با پایش و بررسی دقیق شاخص های شش گانه شناسایی شده در این پژوهش و تاکید بر بهبود عناصر سازنده این شاخص‌ها نسبت به ارتقاء کیفی و افزایش توانگری مالی بانک کمک شایانی بنمایند Manuscript profile