هدف این پژوهش، بررسی تأثیر قدرت مدیرعامل بر ریسک‌پذیری شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای تعیین میزان ریسک‌پذیری از سه معیار شامل (ریسک کل، ریسک ویژه و ریسک سیستماتیک) استفاده شده است. بدین منظور سه (3) فرضیه تدوین و داده های مربوط به 108شرکت برای دوره‌ زمانی بین سال‌های 1389 تا 1396 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ال الگوی رگرسیون پژوهش با استفاده از روش داده‌های تابلویی با رویکرد اثرات ثابت و روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)، بررسی و آزمون شده است . نتایج به دست آمده نشان می‌دهد قدرت مدیرعامل تاثیر منفی و معناداری بر ریسک‌پذیری شرکت (ریسک کل، ریسک ویژه و ریسک سیستماتیک) دارد. بنابراین نتایج پژوهش حاکی از آن است که قدرت مدیرعامل موجب کاهش ریسک‌پذیری شرکت می‌شود. Manuscript profile