هدف اصلی این مطالعه بررسی چگونگی تأثیرگذاری اخبار پیش بینی سود بر هزینه سرمایه سهام عادی شرکت‌ها بوده و به دنبال پاسخ گویی به این سوال می باشد که آیا اخبار تعدیل مثبت یا تعدیل منفی پیش بینی سود اثر با اهمیتی بر هزینه سرمایه سهام عادی شرکت ها دارد یا خیر؟ در این راستا تلاش گردیده تا علاوه بر تأثیر جداگانه هر یک از اخبار تعدیل مثبت و تعدیل منفی پیش بینی سود بر هزینه سرمایه سهام عادی، متقارن یا نامتقارن بودن اثر این دو نوع خبر بر هزینه سرمایه سهام عادی نیز بررسی شود. بدین ترتیب چهار فرضیه تدوین و با استفاده از داده های جمعآوری شده از نمونه آماری تحقیق که شامل 132 شرکت در دوره زمانی 1389-1385 می باشد و با بهره گیری از روش رگرسیون داده های پانل و ترکیبی مورد آزمون واقع شدند. شواهد تجربی بدست آمده از این تحقیق گویای آن است که هم اخبار تعدیل منفی و هم اخبار تعدیل مثبت پیش بینی سود، هزینه سرمایه سهام عادی شرکت ها را تحت تأثیر خود قرار می دهد بطوری که اخبار تعدیل منفی اثر افزایشی و اخبار تعدیل مثبت اثر کاهشی بر هزینه سرمایه سهام عادی دارد. همچنین نتایج گویای آن است که میزان تأثیر اخبار تعدیل منفی بر هزینه سرمایه سهام عادی بیشتر از اخبار تعدیل مثبت می باشد. علاوه بر این بررسی ها نشان دادند که برای روندهای نزولی سودآوری، پیش دستی مدیریت در انتشار اخبار تعدیل منفی پیش‌بینی سود اثر اعلام سود واقعی بر هزینه سرمایه سهام عادی را تعدیل می کند. Manuscript profile

تضاد منافع می تواند ناشی از کمبود انگیزه مدیران برای حداکثر کردن ثروت سهامدار باشد، برای حل این مسأله و کاهش هزینه های نمایندگی باید از راهکارهای انگیزشی برای مدیران استفاده گردد. یکی از این راهکارها، طرح های پاداش مدیران و راهکار دیگر، طرح سهیم کردن مدیران در مالکیت شرکت می باشد. این مقاله به بررسی رابطه بین جریان های نقد آزاد و نسبت Q توبین با طرح های پاداش مدیران می پردازد. هدف از انجام این پژوهش، پاسخ به این پرسش است که آیا طرح های پاداش مدیران و مالکیت آنها در شرکت سبب بهبود عملکرد می گردد؟ در این پژوهش، از معیارهای جریان های نقد آزاد و نسبت Q توبین، برای ارزیابی عملکرد استفاده گردید. بدین منظور، اطلاعات 112 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران، طی سال های 1385 تا 1390 مطالعه گردید. تجزیه و تحلیل آزمون فرضیه ها با استفاده از روش های آماری تحلیل همبستگی پیرسون، رگرسیون و آنالیز واریانس صورت گرفت. یافته های پژوهش بیانگر این است که بین پاداش مدیران با هر دو معیار جریانهای نقد آزاد و نسبت Q توبین رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. بنابراین افزایش پاداش مدیران سبب عملکرد بهتر شرکت می گردد. اما درصد مالکیت سهام هیأت مدیره با هیچ یک از دو معیار جریان های نقد آزاد و نسبت Q توبین رابطه معناداری ندارد. Manuscript profile