به منظور بررسي اثرات رقم و تاريخ برداشت بر خصوصيات كمي و كيفي چغندرقند پاييزه ، آزمايشي در سال زراعي 1389 – 1388 در ايستگاه تحقيقات شهرستان كاشمر انجام شد. اجراي اين طرح بصورت كرت هاي يكبار خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار صورت گرفت. كرت هاي اصلي آزمايش شامل چهار رقم (7112 ، SBSI002 ، GIADA و RIZOFORT ) وكرت هاي فرعي شامل سه تاريخ برداشت ( اول ارديبهشت ، بيستم ارديبهشت و دهم خرداد ) بودند. خصوصيات مورد بررسي شامل عملكرد ريشه، ساقه روي ( بولت )، درصد قند ناخالص ، درصد قند خالص، عملكرد قند ناخالص و عملكرد قند خالص براي هر يك ازتاريخ هاي برداشت اندازه گيري گرديد. نتايج نشان داد كه بين ارقام چغندرقند از نظر صفات عملكرد ريشه ، ساقه روي ، درصد قند ناخالص و درصد قند خالص تفاوت بسيار معني داري وجود دارد و رقم GIADA با بيشترين عملكرد ريشه به ميزان 17/49 تن در هكتار و كمترين ميزان ساقه روي مناسب ترين رقم براي منطقه مي باشد. همچنين تاريخ برداشت اثر معني داري بركليه صفات مورد بررسي داشت . اثرات متقابل رقم و تاريخ برداشت در مورد صفت هاي عملكرد ريشه، ساقه روي، درصد قند خالص، درصد قند ناخالص، عملكرد قند خالص و عملكرد قند ناخالص نيز معني دار گرديد. آخرين تاريخ برداشت (دهم خرداد) به دليل حصول بالاترين عملكرد ريشه ، بيشترين درصد قند ناخالص، درصد قند خالص و بيشترين عملكرد قند ناخالص و عملكرد قند خالص، مناسب ترين زمان برداشت چغندرقند پاييزه در منطقه كاشمر مي باشد. Manuscript profile