فتوگرامتری پهپاد یک شاخه جدید از فتوگرامتری است که اخیراً در بسیاری از کاربردهای نقشه برداری مورد استفاده قرار می گیرد. فتوگرامتری پهپاد بیانگر سامانه‌ای است متشکل از متخصصان نقشه‌برداری و فتوگرامتری به همراه نرم افزار و سخت افزارهایی که عمل تصویربرداری هوایی با پرنده های سبک و بدون سرنشین و تبدیل تصویر به نقشه را انجام می دهند. سرعت بالا در برداشت داده ها،کیفیت و تراکم بالا داده ها و بکارگیری الگوریتم های پردازش خودکار از جمله ویژگی های بارز نقشه برداری هوائی با استفاده از پرنده های بدون سرنشین است.هدف از این پژوهش تهیه نقشه پوشش گیاهی شهری و تعیین سرانه استاندارد با استفاده از تصاویر پهپاد در محدوده ناحیه 11 شهر بهبهان می باشد. روش جمع آوری اطلاعات ترکیبی از روش‌های کتابخانه‌ای و میدانی است. داده‌های مورد استفاده در این پژوهش تصاویر برداشت شده با پهپاد است و مراحل اجرای پژوهش شامل طراحی، عملیات نقشه برداری زمینی، عملیات پرواز، پردازش و ترسیم می‌باشد. جهت پردازش فتوگرامتری تصاویر از نرم‌افزار Agisoft PhotoScan Professional و جهت ترسیم عوارض و تهیه نقشه از نرم افزار ArcGIS 10.5 استفاده شده است. در نهایت نقشه‌ی پوشش گیاهی شهری شامل انواع فضای سبز شهری(عمومی، نیمه عمومی، خیابانی، خصوصی) تهیه شده و سرانه فضای سبز و مساحت هر یک از گونه های فضای سبز شهری محاسبه گردید. مطابق نتایج بدست آمده، مساحت فضای سبز عمومی 15404.33 متر مربع، فضای سبز نیمه عمومی 15808.49 مترمربع، فضای سبز خصوصی 9616.27 مترمربع و فضای سبز خیابانی 18765.50 مترمربع است. همچنین سرانه فضای سبز شهری بر اساس تعریف شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و با استفاده از روش فتوگرامتری UAV، 1.76 متر مربع است. Manuscript profile

وظیفه‌ی اصلی برنامه‌ریزان شهری توزیع بهینه منابع و اجرای عدالت فضایی در سطح شهر می باشد. عدم دسترسی عادلانه و توزیع نامتعادل خدمات شهری موجب بی‌نظمی شهری و نابرابری ساکنان نواحی مختلف شهر، در برخورداری از امکانات شهری می شود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی می باشد که با هدف ارزیابی عدالت فضایی در برخورداری از خدمات شهری در شهر قزوین به انجام رسیده است. جهت دستیابی به هدف مذکور و تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده، از مدلANTROPY برای وزن‌دهی شاخص‌ها و جهت تحلیل داده‌ها از مدل تحلیل رابطه‌ی خاکستری(GRA)و تابع زمین آماریIDWدر نرم افزارArcGISاستفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که ناحیه1شهری در برخورداری از خدمات در رتبه اول قرار دارد و بخش‌های عمده‌ی آن در سطح خیلی زیادی از برخورداری می باشد و در آخرین رتبه، ناحیه14قرار گرفته است که بخش‌های قابل توجهی از آن در سطح خیلی کم از برخورداریی قرار گرفته‌اند. همچنین مشخص شد که بیشترین مساحت و درصد برخورداری از خدمات در شهر قزوین را سطح متوسط با 44.78درصد و کمترین مساحت و درصد را سطح زیاد با 25.01 درصد تشکیل داده است. به طور کلی اکثر محدوده شهر را سطوح نسبتا متوسط و متوسط تشکیل داده است که حدود 44.78 درصد است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ساکنان نواحی شهر قزوین به طور برابر به خدمات و امکانات شهر دسترسی ندارند که نشان از توزیع نامتعادل خدمات و امکانات در سطح شهر دارد. این نابرابری منجر به عدم عدالت فضایی در سطوح شهر قزوین شده است. Manuscript profile