توسعه اجتماعی در هر جامعه‌‌ای بستگی به عواملی متعدد دارد، به طوری که نمی‌‌‌توان نسخه‌ای واحد برای همه جامعه‌ها پیچید. از جمله عوامل بسیار مهم در توسعه اجتماعی سبک‌های رهبری در عرصه‌های مختلف اجتماعی است. اما، در باره این که کدام یک از سبک‌های رهبری در سازمان‌ها و عرصه های مختلف اجتماعی مناسب‌‌‌تر است، اختلاف نظر بسیار است. در پژوهش حاضر، ما به مقایسه دو سبک رهبری اخلاق‌گرا و کاریزماتیک در میان کارکنان سازمان‌های دولتی و خصوصی تهران پرداخته و نشان داده‌ایم که اگرچه، در نظریه ممکن است سبک رهبری کاریزماتیک برای سازمان‌های ایران مناسب‌‌‌تر یا جذاب‌تر جلوه کند، سبک رهبری اخلاق‌گرا از نظر کارکنان این سازمان‌ها مناسب‌‌‌تر است و راهی برای توسعه اجتماعی راهگشاه‌‌‌تر قلمداد می‌شود. نتایج حاکی از آن است که نه تنها ارزیابی کارکنان از عملکرد خود در هر دو بخش دولتی و خصوصی مثبت است، بلکه سبک مدیریتی اخلاق‌گرا را در افزایش و بهبود عملکرد خود مؤثرتر از سبک رهبری کاریزماتیک می‌‌دانند. ارزیابی کارکنان دولتی در مجموع نسبت به کارکنان بخش خصوصی از این سبک رهبری مثبت‌تر است. Manuscript profile