مقدمه و هدف پژوهش: توسعه‌ی پایدار به معنای تحقق اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی برای حداکثرسازی رفاه و سلامت انسان فعلی بدون آسیب رساندن به توانایی نسل های بعدی جهت کاهش مسائل، رنج های انسانی و برآوردن نیازهای او می باشد؛ و زمانی این هدف میسر می شود که ذخایر سرمایه ای سرمنشاء کاهش نیابد. بدین ترتیب سرمایه در مفهوم توسعه پایدار، انسان، گروه‌های اجتماعی، محیط زیست، فرهنگ و تاریخ را شامل می‌گردد. امروزه فرهنگسراها با وجود امکانات زیرساختی، معماری و فضای مناسب کمتر متناسب با اهداف توسعه‌ای خود پیش می‌روند و خلاء‌هایی در حوزه برنامه‌ریزی توسعه‌ای دارند که قابل تامل و بررسی است. پژوهش حاضر از نظر نوع هدف، توسعه‌ای و راهبردی بوده و از نظر روش گردآوری داده‌ها، اکتشافی محسوب می‌شود. روش پژوهش: به کمک روش تحقیق کیفی مدل تحلیلی SWOT نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدهای فرهنگسراها در حوزه توسعه پایدار در بین 103 نفر از کارکنان فرهنگسرای شهر تهران، از جمله فرهنگسراهای برخوردار مانند فرهنگسرای خاوران (منطقه 15)، فرهنگسرای بهمن (منطقه 16)، فرهنگسرای اشراق (منطقه 4) و فرهنگسرای فردوس (منطقه 5) و نیز فرهنگسراهای کم برخوردار مانند فرهنگسرای مهر (منطقه 19) و فرهنگسرای دانش (منطقه 21) کسب و تجزيه و تحليل اطلاعات انجام شده است. يافته‌ها: به لحاظ مسايل دروني، بيروني و کارکرد فرهنگسرا در توسعه ی پایدار، کمک به جامعه شهری به واسطه ترویج گرایش هنجاری به مشارکت و اعتماد به مثابه دو جریان مهم فرهنگی در کنش اجتماعی شهروندان؛ از طریق توانمندسازی و آموزش موثر و گسترش سرمایه اجتماعی میسر است. نتيجه گيري: از این رو استراتژی ها و پیشنهادهای چون سیاستگذاری واحد، ادغام معاونت اجتماعی و سازمان فرهنگی شهرداری، توجه به نیاز مخاطب و جذب جوانان، کیفی سازی نیروی انسانی و ظرفیت برنامه ها و امکانات فرهنگسرا در حوزه بهبود روند و مدیریت توسعه پایدار جهت بهره برداری از توسعه ی پایدار پیشنهاد شده است. Manuscript profile