• Home
  • عیسی خواجوند احمدی

    List of Articles عیسی خواجوند احمدی


  • Article

    1 - نقش عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی در تبیین بزه‌دیدگی در فضای مجازی
    Journal of Iranian Social Development Studies , Issue 5 , Year , Winter 2008
    هدف پژوهش حاضر، شناسایی رابطه خودپنداره، ارتباط والد-نوجوان و بزه‌دیدگی توسط همسالان با بزه‌دیدگی در فضای مجازی است که با استفاده از روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران بود که 326 نفر از آن‌ها با استفاده از رو More
    هدف پژوهش حاضر، شناسایی رابطه خودپنداره، ارتباط والد-نوجوان و بزه‌دیدگی توسط همسالان با بزه‌دیدگی در فضای مجازی است که با استفاده از روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران بود که 326 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله برفی مجازی به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش به مقیاس‌های بزه‌دیدگی در فضای مجازی (بوئلگا و همکاران، 2019)، خودپنداره (گارسیا-گراو و همکاران، 2014)، ارتباط والد-نوجوان (پورسل، 2007) و بزه‌دیدگی توسط همسالان (جوزف و استاکتون، 2018) به‌صورت برخط پاسخ دادند. تحلیل داده‌های پژوهش از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافته‌های پژوهش نشان داد خودپنداره، ارتباط والد-نوجوان و بزه‌دیدگی توسط همسالان پیش‌بینی‌کننده تجربه بزه‌دیدگی در فضای مجازی در میان دانش‌آموزان هستند که در این میان ارتباط بی‌دردسر والد-نوجوان و بزه‌دیدگی کلامی و دستکاری اجتماعی توسط همسالان به‌عنوان عامل خطر برای افزایش بزه‌دیدگی در فضای مجازی و خودپنداره اجتماعی و جسمانی و ارتباط باز والد-نوجوان به‌عنوان عوامل محافظ در برابر بزه‌دیدگی در فضای مجازی محسوب می‌شوند. این نتایج، اهمیت توجه به وضعیت حضور دانش‌آموزان در فضای مجازی و خطرات ناشی از آن و تدبیر و کاربست راهکارهایی برای تقلیل عوامل منفی اثرگذار و مرتبط با بزه‌دیدگی در فضای مجازی و ایجاد و بهبود عوامل مثبت محافظ را توسط خانواده و نظام آموزش‌وپرورش مورد تأکید قرار می‌دهد. Manuscript profile

  • Article

    2 - تحلیلی بر نقش و جایگاه آموزش و پرورش در ارتقای سواد گردشگری
    Journal of Iranian Social Development Studies , Issue 5 , Year , Winter 2022
    تحقیق حاضر از نوع کیفی-توسعه‌ای بوده و در این راستا به بررسی درون متنی کتب و روش تحلیل محتوای متنی(فراترکیب) پرداخته و پس از طبقه بندی محتوای دروس و مقاطع مختلف به سنجش میزان آگاهی بخشی در حوزه های مختلف گردشگری پرداخته شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد بیشترین میزان More
    تحقیق حاضر از نوع کیفی-توسعه‌ای بوده و در این راستا به بررسی درون متنی کتب و روش تحلیل محتوای متنی(فراترکیب) پرداخته و پس از طبقه بندی محتوای دروس و مقاطع مختلف به سنجش میزان آگاهی بخشی در حوزه های مختلف گردشگری پرداخته شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد بیشترین میزان آموزش و آگاهی بخشی در حوزه گردشگری در دوره ابتدایی و کمترین میزان نیز مربوط به دوره متوسطه اول می باشد. ضمن اینکه به لحاظ محتوایی نیز از مجموع 41 سرفصل مطروحه در منابع درسی،بیش از 40 درصد (معادل 17 عنوان) مربوط به این مسئله بوده و پس از آن توجه به طبیعت و طبیعت گردی با 24 درصد( 10 عنوان) در رتبه دوم قرار دارد. پس از این دو مفهوم، مباحث مربوط به معرفی اهمیت سفر و جاذبه های مربوطه به گردشگری مذهبی و زیارتی با 8 عنوان( حدود 20 درصد)، گردشگری تاریخی فرهنگی حدود 10 درصد( 4 عنوان) و سفر های بین المللی و جهانگردی با حدود 5 درصد(2 عنوان) در رتبه های بعدی قرار دارند. ضمن اینکه بر اساس یافته های حاصل از روش تحلیل تاپسیس(TOPSIS)، دوره متوسطه اول CL برابر 0.793 به عنوان اولویت برتر در ارتقای سواد گردشگری انتخاب شده است. همچنین پس از آن دوره متوسطه دوم (با CL برابر 0.492 ) به عنوان اولویت دوم و پس آن دوره ابتدایی دوم( با CL برابر 0.206 ) به عنوان اولویت سوم و در نهایت دوره ابتدایی اول به عنوان اولویت آخر قرار گرفته است. Manuscript profile

  • Article

    3 - نقش عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی در بزه‌ دیدگی در فضای مجازی
    Journal of Iranian Social Development Studies , Issue 1 , Year , Summer 2021
    آسیب‌های اجتماعی در هر جامعه‌ای یکی از عمده‌ترین عوامل تهدیدکننده نظام اجتماعی تلقی شده و از عوامل کندشدن روند توسعه و در مواردی عامل بازدارنده آن محسوب می‌شود؛ بنابراین موفقیت در مقابله با آسیب‌های اجتماعی معرف موفقیت در توسعه و بهبود حیات اجتماعی جامعه است. یکی از این More
    آسیب‌های اجتماعی در هر جامعه‌ای یکی از عمده‌ترین عوامل تهدیدکننده نظام اجتماعی تلقی شده و از عوامل کندشدن روند توسعه و در مواردی عامل بازدارنده آن محسوب می‌شود؛ بنابراین موفقیت در مقابله با آسیب‌های اجتماعی معرف موفقیت در توسعه و بهبود حیات اجتماعی جامعه است. یکی از این آسیب‌ها که خود معلول توسعه جامعه وگسترش فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات بوده، بزه‌دیدگی در فضای مجازی است. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی با بزه دیدگی در فضای مجازی صورت پذیرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران بود که 326 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی مجازی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش به مقیاس‌های بزه‌دیدگی در فضای مجازی (بوئلگا و همکاران، 2019)، خودپنداره (گارسیا-گراو و همکاران، 2014)، ارتباط والد-نوجوان (پورسل، 2007) و قربانی‌شدن توسط همسالان (جوزف و استاکتون، 2018) به صورت برخط پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد خودپنداره، ارتباط والد-نوجوان و قربانی‌شدن توسط همسالان پیش‌بینی‌کننده تجربه بزه دیدگی در فضای مجازی در میان دانش‌آموزان هستند که در این میان ارتباط بی‌دردسر والد-نوجوان و قربانی شدن کلامی و دستکاری اجتماعی توسط همسالان به عنوان عامل خطر برای افزایش بزه‌دیدگی در فضای مجازی و خودپنداره اجتماعی و جسمانی و ارتباط باز والد-نوجوان به عنوان عوامل محافظ در برابر بزه‌دیدگی در فضای مجازی محسوب می شوند. این نتایج، اهمیت توجه به وضعیت حضور دانش آموزان در فضای مجازی و خطرات ناشی از آن و تدبیر و کاربست راهکارهایی برای تقلیل عوامل منفی اثرگذار و مرتبط با بزه‌دیدگی در فضای مجازی و ایجاد و بهبود عوامل مثبت محافظ را توسط خانواده و نظام آموزش وپرورش مورد تأکید قرار می دهد. Manuscript profile