این پژوهش به بررسی تأثیر سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی بر نگرش به طلاق در بین افراد 21-50 ساله ساکن شهر کرمان می‌پردازد، جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل افراد 21- 50 ساله ساکن شهر کرمان می‌باشد که جمعیت آنان در سرشماری سال 1395 برابر با 303303 نفر بوده است. از این جامعه آماری نمونه‌ای به تعداد 400 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای موردمطالعه از پرسشنامه نگرش به طلاق کینایرد و جرارد (ADS) و پرسشنامه های محقق ساخته برای سنجش سرمایه اجتماعی و عوامل جمعیت شناختی استفاده شده است. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش ازمون همبستگی پیرسون، آزمون تحلیل واریانس (آزمون آنوا) و آزمون تی دو نمونه‌ای مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی با نگرش مثبت به طلاق وجود دارد به این معنا که پاسخگویانی که از سرمایه اجتماعی و فرهنگی بیشتری برخوردار بودند نگرش مثبت‌تری نسبت به طلاق داشتند. با این وجود از بین ابعاد سرمایه اجتماعی، متغیر مشارکت اجتماعی مورد تأیید قرار گرفت اما متغیرهای اعتماد اجتماعی و عضویت اجتماعی مورد تأیید قرار نگرفتند و رد شدند و از بین ابعاد سرمایه فرهنگی، متغیر سرمایه فرهنگی عینیت یافته مورد تأیید قرار گرفت و دو متغیر دیگر یعنی سرمایه فرهنگی نهادینه و تجسم‌یافته رد شدند. همچنین از بین متغیرهای جمعیت شناختی دو متغیر سطح تحصیلات و میزان درآمد مورد تأیید قرار گرفتند و نشان دادند که رابطه معنادار و مستقیمی با نگرش مثبت به طلاق دارند. Manuscript profile