Description of the verb construction in Kohshahry dialect (with the introduction of a different type of passive ve rb structure in this dialect)

Subject Areas : ...

najme dari ¹ , seyed mehdi kheyr andish ² , zeinab moridi ³

1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی استان هرمزگان
2 - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور مرکز شیراز
3 - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان

Received: 2012-12-22 Accepted : 2013-09-26 Published : 2013-11-22

Keywords: Dialect, Kohshahry, verb construction, verb etymology, Persian grammar,

Abstract :

This article describes the verb structure in Kohshahry dialect. Kohshahry area includes several villages, which is located in the South East Manūjān city. The region has three dialects Bonaky, Tiyaby and Sargarooye that are slightly different. This article has been investigated verbal arguments and their location stems or verb roots participle and verbal prefixes in the field of verb construction. The study obtained results show that is in transitive arguments and transitive argument are different at this dialect. Then, inflection of pronouns in the field of structural formula is of different verb group (different verb construction the past, present, and future) of passive structure. The causal agent and the source is introduced. In this dialect verb etymology at all times and the pronouns etymology form of the verb at some times and structures may be shared. Passive structure in Kohshahry dialect is different from main language. Hence, various stages of construction and types of passive semantic structure in this dialect in a separate chapter have been and analyzed in the present article

References:

.Keenan، Edward L. (1985) “Passive in the world’s languages.”In Shopen، ed.، Vol.I، 243-8.-Megerdoomian، Karine (2002) Beyond Words and Phrases: A Unified Theory of Predicate

10 . Song، J.J. (2001) Linguistic Typology. London: Longman.

Tayyeb، S.M.T.(2001) “A Functional-Typological approach to passive in contemporary

1. باطنی، محمدرضا (1386)، توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی، تهران: امیر کبیر.

2. پاکروان، حسین(1381)، نگرشی ویژه به نمود مجهول در زبان فارسی، مجله علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شیراز، شماره 35، صص35-52.

3. جباری، محمدجعفر(1382)، تفاوت مجهول در زبان­های فارسی و انگلیسی، مجله­ زبان­شناسی، شماره­ 35، صص78-94.

4. رضایی، والی و محمد تقی طیب(1385)، ساخت اطلاعات و ترتیب سازه­های جمله، مجله­ی دستور، ویژه­ نامه­ی نامه­ی فرهنگستان، صص3 -19.

 5. فرهنگ جغرافیایی آبادی­های استان کرمان (شهرستان منوجان) (1382)،  سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.

6.کریمی، سیمین(1376)، از ژرف­ساخت تا ساخت منطقی و نظریه مینیمالیست، مجله­ زبانشناسی، ش23و24، صص47-95.

7. نوبهار، مهرانگیز(1372)، دستور کاربردی زبان فارسی، تهران: رهنما.

8. وحیدیان کامیار، تقی( 1371)، بررسی صفت مفعولی و اهمیت آن در زبان فارسی، شماره­ی دوّم، (سال نهم).