An Optimal Pattern in Farahzad Problematic Fabric Using Enhanced Resilience Approach

Subject Areas :

nesa khazaey ¹ , hossian mojtabazadehkhanghahi ²

1 - PhD student, Department of Geography, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 - Assistant Professor, Department of Geography, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

Received: 2020-02-17 Accepted : 2020-05-18 Published : 2023-02-20

Keywords: Tehran, Optimal pattern, Farahzad neighborhood, resilience status, urban problematic fabrics,

Abstract :

Natural disasters around the world have always been a major challenge for sustainable development. As a result, ways to achieve this development through vulnerability reduction models have become necessary. Explaining the relationship between resilience to natural disasters and how social, economic, institutional, and political capacities of societies influence resilience enhancement and recognition of resilience dimensions in society is therefore important to reduce the risk of disasters. The main purpose of this research is to analyze the status of resilience in Farahzad problematic fabric and to present optimal patterns in these fabrics using single sample t-technique and structural equations. The results of the t-test of social, economic, and managerial-institutional resiliency indices showed that seven variables were used to evaluate the social index and also the analysis of collected data showed that people's satisfaction with ability variables, adaptation to turbulence, and participation rates, social bonds with neighbors are above average, and there is acceptable satisfaction. The p –value of the T-test for these six variables is 0.00, since the error is less than the acceptable error rate of the test, which means less than 0.05, the difference can be statistically meaningful. The level of satisfaction observed for these measures is moderately satisfactory to a level that is significant at the 99% of confidence level; however, for the variable of knowledge and awareness of the crisis, the level of satisfaction is moderate and there is a significant dissatisfaction in this regard, and since the observed p-values for all of these indices are less than 0.05, it can be concluded that the observed difference from the respondents’ viewpoint and the average level of community satisfaction were quite significant. Finally, the social resiliency index was 3.50 and the p-value was less than 0.05 (0.000). It shows the satisfaction of the people of the Farahzad neighborhood with the index of social resilience.

References:

1. ایزدخواه، یاسمین (1392) مفاهیم و مدل­هاى تاب­آورى در سوانح طبیعى، فصلنامه دانش پیشگیرى و مدیریت بحران، 145-153. حق جو، محمدرضا 1391 – درسنامه آموزشی در مورد ساختار فضایی.


2. حسینیون، سولماز (1395)، تاب­آوری در سکونتگاه­های فقیرنشین، نشریه هفت شهر، مقاله 13، دوره 4، شماره 53و54.


3. داداش­پور،‌هاشم. عادلی، زینب (1394)، سنجش ظرفیت­های تاب‌آوری در مجموعه­های شهری قزوین، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت بحران، دوره 4، شماره 8.


4. رضایی، محمدرضا (1390)، پایان‌نامه دکتری تحت عنوان تبیین تاب‌آوری اجتماعات شهری به منظور کاهش اثرات سوانح طبیعی (زلزله)؛ مطالعه موردی کلان‌شهر تهران؛ استاد راهنما: حبیبی، کیومرث. پور احمد، احمد و مشکینی، ابوالفضل.


5. رضایی، محمدرضا. رفیعیان، مجتبی. حسینی، سید مصطفی (1392)، سنجش و ارزیابی میزان تاب‌آوری کالبدی اجتماع‌های شهری در برابر زلزله مطالعه موردی: محله‌های شهر تهران، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 47، شماره 4 .


6. رفیعیان، مجتبی. رضایی، محمدرضا. عسگری، ع. پرهیزکار، ا. شایان، س (١٣٩٠). تبیین مفهومی تاب­آوری و شاخص­سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع محور. مدرس علوم انسانی- برنامه‌ریزی و آمایش فضا, ٤ ,١٩-41.


7. رمضان­زاده، مهدی. بدری، علی (1393)، تبیین ساختارهای اجتماعی- اقتصادی تاب­آوری جوامع محلی در برابر بلایای طبیعی با تأکید بر سیلاب مطالعه موردی: حوضه گردشگری چشمه کیله تنکابن و سردآبرود کلاردشت، جغرافیا، سال دوازدهم، شماره 40،131.


8. سلمانی مقدم، محمد. امیراحمدی، ابوالقاسم. ‌کاویان، فرزانه (1393)، کاربرد برنامه­ریزی کاربری اراضی در افزایش تاب­آوری شهری در برابر زمین‌لرزه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مطالعه موردی:‌ شهرسبزوار، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال پنجم، شماره هفدهم، ص 17- 34.


9. شریف­نیا، فاطمه (1390)، بررسی رابطه کاربری زمین شهری و میزان تاب‌آوری در برابر زلزله و ارائه راهکارها در زمینه برنامه‌ریزی شهری، نمونه موردی: منطقه 10 تهران، پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، راهنمایی اسفندیار زبردست.


10. عباس­زاده، مصطفی (1384)، آفرینش حس شهروندی با توجه به نیازهای روانشناختی– اجتماعی در شهرهای جدید، همایش بین­المللی شهرهای جدید.


11. عینالی، جمشید (1389)، ظرفیت­سازی برای کاهش اثرات سوانح طبیعی (زلزله) در مناطق روستایی، مطالعه موردی شهرستان خدابنده، رساله دکتری جغرافیا و برنامه­ریزی روستایی، به راهنمایی دکتر مهدی پور طاهری.


12. فرزاد بهتاش، محمدرضا، محمدتقی پیربایانی، کی­نژاد. محمدعلی (1390)، درآمدی بر تاب‌آوری شهرهای اسلامی، اولین همایش ملی معماری و شهرسازی اسلامی، تبریز، دانشگاه هنر اسلامی تبریز.


13. لک، آزاده (1392)، طراحی شهری تاب­آور، صفه، شماره 60.


14. نیکمرد نمین، سارا. برک­پور، ناصر. عبداللهی، مجید. (١٣٩٣)، کاهش خطرات زلزله با تأکید بر عوامل اجتماعی رویکرد تاب­آوری؛ نمونه موردی: منطقه ٢٢ تهران. مدیریت شهری, ٣٧ ,١٩-٣٤.


15. Adger, W.N., (2010). “Social and ecological resilience: Are they related”? Progress in Human Geography, vol. 24, no.3, pp. 347–364.


16. A.A (1998) ,prospect and retrospect: resilience of concep, Environment and Develop”, ment Economic Research Institute, Study Papers.


17. Bruneau, M. et al. (2003). A Framework to Quantitatively Assess and Enhance the Seismic Resilience of Communities. Earthquake Spectra, 19 (4), 733-752.


18. ., p, cannon . T, and Davis., I, (1994), At risk natural hazard peoples vulnerabilityan disaster، Now York: Routledge


19. Godschalk، R، (2002), Urban Hazard Mitigation: Creating Resilient Cities, Natural Hazards Review، N.pp 2-4.


20. Kimhi, S.; Shamai, M. (2004). Community Resilience and the Impact of Stress, Adult Response to Israel’s Withdrawal from Lebanon. Journal of Community Psychology, 32 (4), 439-451.


21. ), The concept of resilience revisited , Disasters Journal compilation Overseas . Development Institute , No.pp 432-450


22. National disaster mitigation and management organization of iran 2005.


23. Orleans reed, friend,toan, thin phanga sutrato,. A single 2013.


24. Sapirstein, G. (2006). Social Resilience: The Forgotten Dimension of Disaster Risk Reduction. Available on http://acds.co.za/Jamba/Sapirstein. pdf.


25. Twigg, J. (2007). Characteristics of Adisaster-Resilient Community a Guidance note. Version 1 (for Field Testing) August 2007, for the DFID.


26. Wilson, G. A. (2013). Community resilience, globalization, and transitional pathways of decisionmaking. Geoforum, 43, 1218–1231.

Zhou, H., Jingai, W, Jinhong , W and Huicong, J,.(2009) , Resilience to natural hazards: a geographic perspective , Natural Hazards