Earthquake hazard zoning using Geographical Information System (Case Study: Tabriz metropolis)

Subject Areas :

حجت اله پاشاپور ¹ ( گروه جغرافیا ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات )
Ramin Gorbani ² ( PhD Candidate of Geography and Urban Planning, Geography College, University of Tehran, Tehran, Iran )
Ebrahim Farhadi ³ ( PhD Candidate of Geography and Urban Planning, Geography College, University of Tehran, Tehran, Iran )
abbas doorudinia ⁴ ( PhD Candidate of Geography and Urban Planning, Tarbiat Modares University )

Received: 2017-01-30 Accepted : 2017-10-17 Published : 2019-08-23

Keywords: geographical information system, analytical hierarchy process, Vulnerability, earthquake zoning, metropolis of Tabriz,

Abstract :

Iran is one of the most vulnerable countries in the field of natural disasters, especially earthquakes. Being placed on the Alpine - Himalayan orogeny belt and the presence of active geologic and plateau have all made the earthquake as a potential danger. Meanwhile, since most of Iran's population live in metropolitan areas, this fact has raised the need for safer urban spaces. One of the most important urban spaces in this regard is Tabriz. The location of this city on the active faults of the region, especially the Tabriz fault, calls for the adoption of urban safety approaches. This article in terms of target is applied and the method is a descriptive - analytical one. To conduct this research, the hierarchy analysis process and Arc GIS software have been used. In this regard, 12 criteria were identified and processed in both natural and human sections and an earthquake risk map was prepared. In this regard, 12 criteria were processed in two distinct natural and human sections and an earthquake risk map was prepared. The results showed that the central, west, and southwestern regions with an area of 13969.6 hectares (more than the half city's area), 59.3 percent of the city, are in high risk of seismic zone and are quite susceptible to earthquakes. Only the northern parts of the city are secured from the earthquake; but considering the fact that the depth and domain of the earthquake are not limited to a specific area, the earthquake in the northern city may occur too. Therefore, the commitment to construction regulations, location of urban development, living spaces, and activities in this metropolis are all important factors.

References:

 

1-   پارسی زاده، ف، پویان، ژ، توکلی، ب، تیو، م، عباسی، م.ر، غفوری آشتیانی، م؛ فلاحی، کوهیان، ر.1376. زمین‌لرزه 10/12/75 گلستان. اردبیل. مؤسسۀ بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله.

2-   - رمضانی گورابی، ب.‌1371‌. بررسی ابعاد جغرافیایی زلزله 31 خرداد 1396 گیلان. مجموعه مقالات هشتمین کنگره جغرافیدانان ایران. جلد اول (طبیعی). انتشارات دانشگاه اصفهان.

3-     روستایی، ش.1390. پهنه‌بندی خطر گسل تبریز برای کاربری‌های مختلف اراضی شهری. جغرافیا و توسعه. 9(21): 41-27.

4-   زارع، م.1380. خطر زمین‌لرزه و ساخت‌و‌ساز در حریم گسل شمال تبریز و حریم گسلش گسل‌های زمین لرزه‌ای ایران. پژوهشگاه مؤسسه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله ایران. 4(2و3): 57-46.

5-     زمردیان، م.ج.1381. ژئومورفولوژی ایران. جلد اول. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.

6-      زیاری، ک.1378. اصول و روش‌های برنامه‌ریزی منطقه‌ای. چاپ پنجم. یزد. انتشارات دانشگاه یزد.

7-     سرور، ه. کاشانی اصل، ا. 1395. ارزیابی آسیب‌پذیری کالبدی شهر اهر در برابر بحران زلزله. آمایش محیط. 9(34): 108-87.

8-     ظهوریان ایزدپناه، ع.ا، 1386، زمین لرزه‌های تبریز، قابل‌دسترسی بر روی دانشنامة شهر تبریز به آدرس اینترنتی: www.tabrizinfo.com.

9-   عبداللهی، ع. ا، اشرفی، ح. ا، صباحی، ی. 1397. تاب‌آوری نهادی ‌و کالبدی-محیطی اجتماعات شهری ‌در جهت کاهش بحران‌های طبیعی، زلزله (مطالعه‌موردی: شهر کرمان). آمایش محیط. 11(42): 187-165.

10- فال سلیمان، م، حجی پور، م، جمشیدی، ک.1391. آسیب‌پذیری عناصر کالبدی سکونتگاه‌های روستایی در مناطق زلزله‌خیز (نمونه: شهرستان‌های قاینات و زیر کوه). آمایش جغرافیایی فضا. 2(6): 97-75.

11- فرجی، ا، قرخلو، م.1389. زلزله و مدیریت بحران شهری؛ (نمونه موردی: شهر بابل). جغرافیا. 8(25): 164-143.

12- قنبران، ع. حسینعلی، ف. حسینی، س. ب و بهرامی دوست، پ. 1398. مکان‌یابی مراکز بیمارستانی با تکیه‌بر مخاطرات طبیعی و با بهره‌گیری از مدل تحلیل شبکه‌ای (ANP) نمونه موردی (منطقه پنج شهر تهران). آمایش محیط, 12(44): 156-127.

13- قنبری، ا، سالکی ملکی، م.ع، قاسمی، م.1392. پهنه‌بندی میزان آسیب‌پذیری شهرها در مقابل خطر زمین لرزه (نمونه موردی: شهر تبریز). جغرافیا و مخاطرات محیطی. 2(5): 35-21.

14- نگارش، ح.1384. زلزله، شهرها و گسل‌ها، پژوهش‌های جغرافیایی. 37(52): 110-93.

15- نوری، ز. 1376. بررسی خواص دینامیکی زلزله‌های ایران. مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.

16- مرکز آمار ایران، 1390 و 1395، نتایج تفصیلی سرشماری‌ 1390 و 1395، قابل‌دسترسی بر روی درگاه ملی آمار به آدرس اینترنتی: www.amar.org.ir.

17-  Armaş, I. 2006. Earthquake risk perception in Bucharest, Romania. Risk Analysis, 26(5), 1223-1234.

18-  Birkmann, J. 2007. Risk and vulnerability indicators at different scales: Applicability, usefulness and policy implications. Environmental hazards, 7(1), 20-31.

19-  Wisner, B., Cannon, P., & Terry Davis, I. 1994. At Risk: natural hazards, people's vulnerability and disasters (No. 363.34 R595r). London, GB: Routledge.