Examining the Content Components of Lyrical Poetry in Ramayana by Molla Masih Panipati

Subject Areas : Persian Language & Literature

Firoozeh Malekpoor ¹ (PhD. Candidate, Department of Persian Language and Literature, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran.)
Mehdi Nourian ² (Professor, Department of Persian Language & Literature, Isfahan University, Isfahan, Iran)
Ghorbanali Ebrahimi ³ (Assistant professor, Department of Persian Language and Literature, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran)

Received: 2023-04-22 Accepted : 2023-09-12 Published : 2023-11-06

Keywords: Ramayana, Molla Masih Panipati, epic, lyrical literature, content components.,

Abstract :

The epic poem Ramayana is composed by Molla Masih Sa’d Allah Panipati, a Persian-speaking Indian poet of the 17^th century, whose main theme is the narration of the story of the two lovers "Ram" and "Sita" and the wars of Ram. This poem is one of the epic works in Indian literature, which is written in Persian language, but two valuable points about this work should be noted: First, despite of this fact that the book appears to be an epic work, it can be considered as a lyrical genre. The lack of epic building elements in this work, instead of having romantic content and themes, has distanced it to a great extent from epic texts and the characteristics of a completely epic work. Considering the theme of this poem and the use of themes of love and epic in it, this poem can be considered a combination of epic and lyrical poetry in terms of literary genre. In this article, which is written in a descriptive-analytical method, the content and lyrical characteristics of the Ramayana poem by Molla Masih Panipati are discussed. From the total of 5307 verses of this work, 4000 verses have been analyzed randomly. The results of this research show that Mollah Masih, while narrating the epic story of Ramayana, dealt with lyrical topics such as singing, prayer and praise, and descriptive aspects. Among the content components of lyrical literature, Mollah Masih has paid more attention to description.

References:

احمدی، بابک (1370). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.
آرزو، سراج الدین علی خان (۱۳۸۵). مجمع النفایس. ج. ۳. به کوشش زیب النسا علی خان. پاکستان: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
باباصفری، علی اصغر و همکاران (1390). بر بلندای سخن. چاپ دوم. اصفهان: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.
پارساپور، زهرا (1383). مقایسۀ زبان حماسی و غنایی. تهران: دانشگاه تهران.
پانی‌پتی، سعدالدوله مسیح (2009م). رامایانا. به اهتمام سید عبدالحمید ضیایی و سید محمدیونس جعفری. دهلی نو: مرکز تحقیقات فارسی رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران.
پورنامداریان، تقی (1380). در سایۀ آفتاب. تهران: سخن.
جعفرپور، میلاد و همکاران (1393). تحلیل ژرف ساخت گونۀ عشق و پیوند در حماسه. مجلۀ شعرپژوهی. ۴ (۲۲)، 47-80.
حاکمی، اسماعیل (1386). تحقیق دربارۀ ادبیات غنایی ایران. تهران: دانشگاه تهران.
حمیدیان، سعید (1373). آرمانشهر نظامی. تهران: قطره.
داد، سیما (1387). فرهنگ اصطلاحات ادبی. چاپ چهارم. تهران: مروارید.
دهخدا، علی اکبر (1377). لغت‌نامه. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران.
ذاکری‌کیش، امید (1397). تحلیل وجه‎های غنایی در داستان‌های عاشقانه با تکیه بر خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی. متن‌پژوهی ادبی. 22 (۷۸)، 247-271.
رزمجو، حسین (1370). انواع ادبی. چاپ سوم. مشهد: آستان قدس رضوی.
روزنبرگ، دونا (1375). اسطوره‎های خاور دور. ترجمه مجتبی عبدالله‎نژاد. مشهد: ترانه.
زاهدی، اکرم (۱۳۸۹). سیمای زن در شاهنامه و رامایانا. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه لرستان. خرم‌آباد. ايران.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1380). شعر بی دروغ؛ شعر بی نقاب. چاپ سوم. تهران: علمی.
سرامی، قدمعلی (1375). بث الشکوی. دانشنامۀ جهان اسلام. زیر نظر سید مصطفی میر سلیم. ج. دوم، چاپ دوم. تهران: بنیاد دایره‎المعارف اسلامی.
سلطانی، پریسا؛ کهدویی، محمدکاظم؛ خدادادی، محمد (1397). پیکر گردانی در منظومه‎های فارسی حماسۀ رامایانا. جستارهای نوین ادبی. ۵۱ (۲)، 77-101.
سید، ماه نور (1386). بررسی تطبیقی زنان شاهنامه و دو حماسة بزرگ هندوستان رامایانا و مهابهاراتا. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه بوعلی سینا. همدان. ايران.
شایگان، داریوش (1375). ادیان و مکتب‎های فلسفی هند. تهران: امیرکبیر.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1372). انواع ادبی و شعر فارسی. رشد آموزش ادبی فارسی. 32 و 33، 9-4.
شمیسا، سیروس (1389). انواع ادبی. چاپ چهارم. تهران: میترا.
صفا، ذبیح‎الله (1363). تاریخ ادبیات در ایران. ج. 3، چاپ سوم. تهران: فردوسی.
صفا، ذبیح‎الله (1369). حماسه سرایی در ایران. چاپ پنجم. تهران: امیرکبیر.
صورتگر، لطفعلی (1384). منظومه‎های غنایی ایران. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران.
عباسپور، هومن (1381). شعر غنایی، فرهنگنامۀ ادبی فارسی. چاپ دوم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
فرشیدورد، خسرو (1363). دربارۀ ادبیات و نقد ادبی. ج. 1. تهران: سپهر.
قبادی، الهه (1391). مقایسة تطبیقی حماسة رامایانا و داستان سیاوش از شاهنامه فردوسی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز. تهران. ايران.
کزازی، میرجلال‎الدین (1388). منش و آرمان پهلوانی در شاهنامه و حماسه‎های دیگر، مازهای راز. تهران: مرکز.
کهدویی، محمدکاظم (1392). نرگسستان. ترجمۀ منظوم رامایانا. سرودۀ چنرمن کاینه. قم: مجمع ذخایر اسلامی.
مجیدکرایی، محمد (1390). آذرخش عشق در فرهنگ داستان‌سرایان. تهران: زیتون.
مقدسی، مهناز (1381). مدح؛ فرهنگنامۀ ادبی فارسی. چاپ دوم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
موران، برنا (1389). نظریه‎های ادبیات و نقد. ترجمۀ ناصر داوران. تهران: نگاه.
مؤتمن، زین‎العابدین (1346). شعر و ادب فارسی. تهران: امیرکبیر.
یاحقی، محمدجعفر (1384). بث‎الشکوی. دانشنامۀ زبان و ادب فارسی. به سرپرستی اسماعیل سعادت. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.