Designing an E- Participation Pattern to Regeneration in the Urban Decline of Isfahan
Subject Areas :Khatere Amiri 1 , Mohammad Masoud 2 , Daruosh Moradi Chadegani 3 , Faramarz Safi - Esfahani 4 , Negin Sadeghi 5
1 - Department of Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
2 - Department of Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Isfahan University of Arts, Isfahan, Iran
3 - Department of Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Isfahan University of Arts, Isfahan, Iran
4 - Department of Computer Engineering, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
5 - Department of Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
Keywords: development, SWOT model, village, Rasht, AHP model, Pesikhan village,
Abstract :
The purpose of this study is to investigate the level of rural development using SWOT and AHP models (Case study: Pesikhan village in the central part of Rasht). This research is a descriptive-analytical research and in terms of the purpose of an applied research. The statistical population of the study consists of officials and villagers of Pesikhan village in the central part of Rasht. The method of collecting information is field and library. Statistics and information available in the culture of settlements during statistical periods have been used to study. SWOT and AHP models were used to analyze the data. The results indicate that the village of Safsar is at the level of a development and is one of the developed villages of the village and Klash Talshan and Atashgah villages are relatively developed villages and other rural areas are underdeveloped villages of the village. Although studies show that there is a lot of potential in the villages of Pesikhan district to achieve rural development; However, in the current situation of rural settlements in Rasht, there is an imbalance in the level of development and the development of villages in this city is facing serious challenges and obstacles. This indicates that the rural settlements of Rasht city have suffered from imbalances and imbalances in the level of development and should be considered with the help of rural villages and village councils, if possible, considering the strengths, weaknesses, opportunities and threats in the region. Have services.
امینزاده بهناز، بیگی ثانی رضا.1391. ارزیابی جایگاه مشارکت در طرحهای منظر شهری به منظور ارائه فرایند مناسب بازآفرینی بافتهای آسیب دیده. نشریه هنرهای زیبا.17 ،3: 29-39.
امیری خاطره، مسعود محمد، مرادی چادگانی داریوش، صافی اصفهانی فرامرز، صادقی نگین. 1399.طراحی الگوی مقتدرسازی الکترونیکی به منظور ارتقاء سطح مشارکت در بازآفرینی نواحی دچار افت شهری اصفهان. نشریه هنرهای زیبا.25،2.
برک پور ناصر، بلوکات مونا.1393.مشارکت الکترونیکی در برنامه ریزی و مدیریت محلهای. مدیریت شهری .36. 203-222
بلوکات مونا، برک پور ناصر.1392. مشارکت الکترونیکی در برنامه ریزی و مدیریت محلهای. مدیریت شهری.36: 203-222
حبیبی کیومرث، پور احمد احمد، مشکینی ابوالفضل.1389.بهسازی و نوسازی بافتهای کهن شهری .ج2.کردستان، انتشارات دانشگاه کردستان.45.
حبیبی محسن، مقصودی ملیحه .1381. مرمت شهری. تهران، دانشگاه تهران.184صفحه
خزایی زهرا، شیاعی عباس.1399. ارزیابی نقش بازافرینی بافتهای ناکارامد بر مدیریت توسعه در اهواز. جغرافیا و روابط انسانی، پاییز 1399، دوره 3، شماره2
کلانتری حسین، حاتمی نژاد حمید.1375. برنامه ریزی مرمت بافت تاریخی شهر یزد. تهران. انتشارات فراگستر.
ملکات سرواتس، استیویز لی.1388. ارتباطات توسعه در جهان سوم.تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. 724 صفحه.
شفایی سعید. 1385. راهنمای شناسایی و مداخله در بافتهای فرسوده (مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران). تهران. انتشارات ایده پردازان فن و هنر.
مطالعات کاربردی و امور تدریجی.1395. مجموعه قوانین و مقررات بازافرینی شهری پایدار: قوانین، آییننامهها، بخشنامهها و دستور العملهای بهسازی، نوسازی و توانمند سازی بافتهای هدف. تهران، وزارت مسکن و شهرسازی سازمان عمران و بهسازی شهری.
مهندسین مشاور شاران.1396. شناسایی محلهها و محدودههای ناکارآمد هدف بارآفرینی شهری و راهکارهای اجرایی آن. تهران.وزارت راه و شهرسازی، شرکت بازآفرینی شهری ایران. 58 صفحه.
زیاری، کرامت الله و شیخی، عبدالله و باقر عطاران، مرضیه (1392)، ارزیابی میزان آگاهی عمومی شهروندان پیرانشهر از حقوق شهروندی و قوانین شهری، فصلنامه علمی و پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، دوره 1، شماره 1، صص59-77.
شاطریان، محسن و اکبری ارمکی، زکیه (1394)، رهیافت تجدید حیات شهری در راستای کاهش فرسودگی و فقر شهری (مطالعۀ موردی: بافت قدریم شهر کاشان)، فصلنامۀ علمی و پژوهشی جغرافیا،دوره 13، شماره44، صص119- 142.
شریفیان ثانی، مریم (1380)، مشارکت شهروندی، حکمرانی شهری و مدیریت شهری، فصلنامه علمی و پژوهشی مدیریت شهری، شماره8، صص 42-54.
عندلیب، علیرضا (1396) اصول نوسازی شهری. انتشارات آذرخش. تهران
غیاثوند، مهدی (1390)، معانی چهارگانه آگاهی، فصلنامه علمی و پژوهشی ذهن، دوره12، شماره45، صص.118-136.
Abu-shanab,E and Al-dalou,R(2013), E-Participation levels and technologies. 6th,International conference on Information technology.
Alharbi A ,Kang K,Sohaib O.2017.Citizevs Engagement In E-participation On Government Websites Through SWAT model:Acase of Saudi Arabia. Pacific Asia Conference on Information Systems(PACIS).
Blanc David .2020. E-participation: a quick overview of recent qualitative trends. Department of Economic and Social Affairs
Department of Economic and Social Affairs, (2018),Gearing E-Government E-Government Survey 2018, Gearing E- Government to Support Transformation Towards Sustainable and resilientsto.
Freire, P (1972), Pedagogy of the oppressed, Translated by Myra Bergman Ramos, Harmondsworth, Penguin Books.
Guzman Jose, C. Villaverde-Hidalgo Luis, R. Parra-Michel Jorge, Martínez-Peláez Rafael. 2020. A Web-Based Platform Prototype to Enhance e-Participation and e-Transparency in Local Government. The Fourteenth International Conference on Digital Society
Lee, J. and Kim, S. (2014), “Active citizen e-participation in local governance: do individual social capital and e-participation management matter?”, Proceedings of the 47th Hawaii International Conference on System Sciences (HICSS), Waikoloa, HI, 6-9 January, pp. 2044-2053
Macintosh, A, (2004), Characterzing e-participation in policy-making, Proceeding of the 37th Annual Hawaii International Conference on System Sciences (HIC-37), Vol5
Makinen,M,(2006),Digital Empowerment As a Process For Enhancing Citizens Participation, E-learning Journal, Vol 3, N 3, P.P381-394
Nemer,D and Tsikerdekis M.(2017). Political Engagement and ICTs: Internet Use inMarginalized Communities. Journal of the ASSOCIATION FOR INFORMATION SCIENCE AND TECHNOLOGY, vol4,N,23,P.P 271-280
Paul, O. 2010. Pakistan: Devolution and community empowerment. South Asian Journal.5: 65–84.
Porwol L, Ojo A, Breslin J.2016. Social Software Infrastructure For E- participation .Government Information Quarterly.35:588-598. https://www.sciencedirect.com
Ocampo S.2012.E-Participation Guidelines: Supporting Diversity, Immigrant Inclusion By E participation published by the IIeP project partners (Iibp).pp50
Rappaport,J,(1987), Terms Of Empowerment,exemplars Of Community Psychology. American Journal of Community Psychology,N.15,pp121-144.
Rappaport J.1990. Research methods and the empowerment social . Researching community psychology: American Psychological Association. (p. 51–63
Roberts, P and Skyes, H,(2000), Urban Regeration:Handbook, Sage Publications, London.
Sadan,E (1997), Empowerment and Community Planning ,Translated by Richard Flantz, Hakibbutz Hameuchad Publishers.
Sahid ullah,M, (2017). Empowerment of the Rural Poor through Access to ICT: A Case Study of the Union Information and Service Centre Initiative in Bangladesh.Journal of Creative Communication .Vol12,N2,pp:1-17
Sanford,C, and Rose,J(2007),Charactterizing E-participation ,Internstionl Journsl of Information Management,Vol27,pp404-421
Southern ,A,and Townsend,A.(2005), Information and CommunicationTechnologies and their Rolein Urban Regeneration. Publish by Routledge, Local Economy,Vol. 20, No. 3, 266–279.
_||_