Pastoral Literature in Al-Sharqawi 's Novel The Earth(AL-Arz)and Dowlatabadi's Kaleidar

Subject Areas : Literary criticism

Reza Nazemian ¹ , Payam Karimi ²

1 - Associate Professor ,Department of Arabic Language and Literature , Alameh TabatabaeeUniversity, Tehran, Iran
2 - PhD Candidate , Arabic Language and Literature , Alameh Tabatabaee University, Tehran, Iran

Received: 2015-12-26 Accepted : 2015-12-26 Published : 2017-05-01

Keywords: village, أدب الریف, دولت آبادی, کلیدر, الشرقاوی, الأرض, Al-Arz, Kaleidar, Al-Sharqawi, Doulatabadi,

Abstract :

Village is among most important subjects which most writers have referred to in their books. There is purity, intimacy and original environment not being polluted by city in the village as there is such oppression and cruelty in it that corrupts its face. We can find few writers or poets who have not spoken about the village and its oppression or beautiful and original nature. Romantics portray magical  beauty and effects of the village as singing birds and very tall trees while Realists show the oppression existing there and describe farmer's miserable life who spend most of their time working on the farm so that they can mention awkwardness and injustices. In this paper, pastoral literature in Iran and Egypt has been discussed and we have compared two novels that is "Al-Arz" by Abd Al-Rahman Al-Sharqawi and Kaleidar by Mahmoud Dowlatabadi and their similarities and differences have been mentioned here. Having invested these novels we concluded that Kaleidar by Dowlatabadi is in highest degree of novelty and technical beauties. Although Al-Sharqawi’s novel, Al-Arz, is a masterpiece in Egyptian literature, we can state without exaggeration that it is not comparable to Kaleidar linguistically and semantically because creator of this novel has written his masterpiece far from ideological tendencies. In addition its language is of highest level in innovation and stability.

References:

إسحاقیان، جواد. (1383ش). کلیدر رمان عشق وحماسه. تهران: نشرگل آذین.

بشیری، محمود. (1390ش). "نفرین زمین" و سهم جلال آل احمد در داستان نویسی اقلیمی و روستایی معاصر ایران. المطبوع فی کتاب جلال پژوهی (مجموعه مقالات درباره جلال آل احمد). تهران: انتشارات خانه کتاب.

چهلتن، امیر حسین و فریاد فریدون. (1368ش). ما نیز مردمی هستیم. تهران: نشر پارسی.

حبیبی، محسن. (1389 ش). قصه شهر؛ تهران، نماد شهر نوپرداز ایرانی (با تاکید بر دوره 1299-1332ش). تهران: مؤسسه انتشارات دانشگاه تهران.

خفاجی، عبد المنعم. (1989م). الأدب العربی الحدیث. الجزء الرابع. القاهرة: مکتبة الکلیات الأزهریة.

دولت آبادی، محمود. (1387ش). کلیدر. تهران: فرهنگ معاصر.

روحی الفیصل، سمر. (2003م). الروایة العربیة البناء والرؤیا. دمشق: اتحاد کتاب العرب.

سیلونه، ایناتسا. (1353ش). نان و شراب. ترجمه محمد قاضی. تهران: انتشارات امیرکبیر.

الشرقاوی، عبدالرحمن. (1970م). الأرض. القاهرة: دار الکتاب العربی للطباعة.

الشطی، سلیمان. (1974م). الرمز والرمزیة فی أدب نجیب محفوظ. رسالة‌ جامعیة فی الماجستیر. الکویت: جامعة کویت.

شیری، قهرمان. (1386ش). مکتب‌های داستان‌نویسی در ایران. تهران: نشر چشمه.

عبدالله، محمد حسن. (1989م). الریف فی الروایة العربیة. الکویت: عالم المعرفة.

عطیة، أحمد محمد. (1981م). أدب البحر. مصر: دار المعارف.

کمال، محمد علی. (1990م). عبد الرحمن الشرقاوی الفلاح الثائر. القاهرة: الهیئة المصریة العامة للکتاب.

وادی، طه. (1996م). هیکل رائد الروایة. السیرة والتراث: دار النشر للجامعات.

یالوم، اروین. (1391ش). وقتی نیچه گریست. ترجمه سپیده حبیب. تهران: نشر قطره.