A Study of the Role of Time in Public Policy Making

Subject Areas : Iranian Political Research

Maqsood Ranjbar ¹ , Ali Akbar Nedaei ²

1 - Assistant Professor, Department of Political Science, Faculty of Humanities, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran
2 - PhD., Student in Public Policy, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran

Received: 2020-12-31 Accepted : 2021-03-19 Published : 2022-03-21

Keywords: Public Policy Making, Time, decision-making,

Abstract :

The purpose of the present study is to review the role of time in public policy making. The main research question is why we should pay attention to time in the formulation and execution of policies. The method of study is descriptive analysis and the results showed that the formulation and execution of policies are procedures which basically analyze the adopted policies in terms of time, cost, and resources so that we can undertake measures to decrease their needed time if possible. This subject becomes significant and complicated where lengthy time delay occurs in approving some plans and policies due to various structures involved in the legislation. The policy maker should avoid these harms by paying special attention to time in each of the stages of policy making from recognizing the problem to formulation, execution, and evaluation of the policies in the policy making circles to enhance their efficiency and efficacy.

References:

احمدی، علیرضا؛ جعفری اسکندری، میثم؛ مرتجی، سید طه حسین؛ نوذری، حامد (1392). بهبود پیش‌بینی زمان اتمام پروژه بر مبنای اطلاعات سیستم مدیریت ارزش کسب شده. مدیریت فردا، 37، ص19-5.

الوانی، سید مهدی (1392). تصمیم‌گیری و تعیین خط‌مشیء دولتی. تهران: سمت، چاپ هجدهم.

الوانی، سید مهدی؛ شریف‌زاده، فتاح (1396). فرآیند خط‌مشیءگذاری عمومی. تهران: علامه طباطبایی، چاپ پانزدهم.

بخشی‌زاده، علیرضا؛ کردنانیج، اسدالله؛ خداداد حسینی، سید احمد؛ احمدی، پرویز (1395). تاثیر نگرش نسبت به تبلیغات تلویزیونی بر وفاداری مشتریان به مجتمع‌های تجاری (مورد مطالعه؛ مجتمع تجاری اطلس مال در سریال پایتخت 3). پژوهش‌های ارتباطی، 88، ص147-125.

پارسونز، واین (1392). مبانی سیاست‌گذاری عمومی و تحلیل سیاست‌ها. حمیدرضا ملک محمدی. تهران: مطالعات راهبردی، چاپ سوم، ج2.

پورعزت، علی اصغر (1389). مدیریت راهبردی عصر مدار؛ رویکرد آینده‌پژوهانه به منافع عمومی. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).

پیرسون، پل (1393). سیاست در بستر زمان. محمد فاضلی. تهران: نشر نی.

تاج مزینانی، علی اکبر؛ غفاری، غلامرضا؛ باقری، یاسر (1396). وضعیت زمان، مسئله بودگی و صورت‌بندی سیاست‌گذاری اجتماعی (مطالعه موردی؛ لوایح و طرح‌های مجلس هشتم و نهم). برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 33، ص36-1.

ترنتمان، فرانک؛ شاو، الیزابت (1397). زمان، مصرف و زندگی روزمره. ترجمه علیرضا مرادی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

حسن‌پور، حسینعلی؛ نوررنگ، احمد؛ نبی‌زاده، محمدحسین (1393). ارائه مدل زمان‌بندی مقاوم پروژه با منابع محدود و حل آن با استفاده از الگوریتم شبیه‌سازی تبرید. پژوهش‌های مدیریت در ایران، 1، ص24-1.

دهشیار، حسین (1381). چارچوب تئوریک سیاست خارجی موفق. سیاست خارجی، 4، ص1050-1031.

رز، ریچارد (1390). سیاست‌گذاری عمومی مقایسه‌ای. ترجمه حمیدرضا ملک محمدی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

طاهرزاده، آرش (1397). تأثیر مدیریت زمان بر ریسک هزینه تمام شده در پروژه‌های تولیدی. آفاق علوم انسانی، 17، ص87-69.

فرهودی، علیرضا (1386). مدیریت زمانی پروژه‌ها. کتاب ماه علوم و فنون، 90، ص67-65.

قلی‌پور، رحمت‌الله (1395). تصمیم‌گیری سازمانی و خط‌مشیءگذاری عمومی. تهران: سمت، چاپ هفتم.

مران جوری، مهدی؛ علیخانی، راضیه (1388). نظریه محدودیت‌ها. حسابدار، 213، ص77-74.

مشبکی، اصغر (1373). فرآیند تصمیم‌گیری و اهمیت زمان. مدیریت توسعه، 25، ص15-1.

ملک محمدی، حمیدرضا (1394). مبانی و اصول سیاست‌گذاری عمومی. تهران: سمت.

مورن، مایکل؛ رین، مارتین؛ گودوین، روبرت (1393). دانشنامه سیاست‌گذاری عمومی. ترجمه محمد صفّار. تهران: میزان.

نریمانی، میثم (1392). تأملاتی در طراحی سازوکارهای اقتصادی، اجتماعی با تاکید بر حوزه سیاست‌گذاری عمومی. تهران: مهکامه.

وحید، مجید (1388). سیاست‌گذاری عمومی. تهران: میزان.