Heresy in the interpretations of Holy Quran

Subject Areas : Quarterly Sabzevaran Fadak

Raziyeh  Ahmadpoor ¹ (PhD Candidate, Science & Hadith, Islamic Azad University, Yadegar e Imam Branch)
Seyyedeh Fatemeh  Hosseini Mirsafi ² (Assistant Professor, Science & Hadith, Islamic Azad University, Yadegar e Imam Branch)

Received: 2020-06-14 Accepted : 2020-06-14 Published : 2020-05-21

Keywords: Prophet Mohammad, Islamic society, جامعه اسلامی, برداشت سیاسی, رسول اکرم(ص), دوران خلافت, political perception, succession period,

Abstract :

The scholarly and critical study of the backgrounds and causes of social, political, etc., interpretations and perceptions of Holy Quran has played vital role in recognizing the main and fundamental factors in the formation of different ideas, sects and groups in Islamic society undoubtedly. Accordingly, the purpose of the present article is to study various political interpretations of the Verses of Holy Quran after the death of Holy Prophet. In this regard, while surveying the prior sources and references relying on historical documents, the necessary information was provided in different files and then the research materials were compiled and explained with descriptive – analytical method. In order to clarify the extremist political attitudes towards the verses and hadiths after the death of Prophet Mohammad which inflicted irreparable effects on the Islamic Ummah, the fields of emergence of different interpretive methods, the interpretation method of Qur'an to Qur'an and the method of narration were studied initially. Continuing with narrating and writing hadith method during Holy Prophet's era (PBUH) and the prohibition of narrating and writing hadith during the caliphate of Abu Bakr, Omar and Uthman were surveyed.

References:

ابن خلدون، عبدالرحمن. 1375ش، مقدمه ابن خلدون، ترجمه عبدالحمید آیتی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

ابن سعد، محمد. 1322ق، الطبقات الکبری، لیدن:‌بی نا.

ابن عساکر. 1415ق، تاریخ مدینة دمشق، تحقیق علی شیری، بیروت: دار الفکر.

ابن فارس، احمد بن فارس. 1411ق، مقاییس اللغة، به کوشش عبد السلام محمد هارون، بیروت: الجبل.

ابن کثیر، اسماعیل بن عمر. 1401ق، تفسیر القرآن العظیم، محقق شمس الدین محمد حسین، بیروت: دار الکتب العلمیه.

ابن منظور، محمد بن مکرم. 1408ق، لسان العرب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

ابو زهره، محمد. 1409ق، الامام الصادق، مصر: مطبعة احمد علی مخیره.

ابوریه، محمود. 1423ق، اضواء علی السنة المحمدیة، مصر: دار المعارف.

احمد بن حنبل. 1435ق، مسند احمد، بیروت: دار صادر.

بابائی، علی اکبر. 1385ق، مکاتب تفسیری، قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.

بلاذری، احمد بن یحیی بن جابر. 1424ق، أنساب الأشراف، تحقیق سهیل زکّار و ریاض زرکلی، بیروت: دار الفکر.

ترمذی، محمدبن عیسی. بی‌تا، سنن، بیروت: دار الکتب العلمیه.

حاکم حسکانی نیشابوری، عبیدالله بن عبدالله بن احمد. بی‌تا، شواهد التنزیل، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.

خدایی، احمد. 1353ق، بررسی مسند احمد حنبل، سید محمود موسوی نژاد، قم: انتشارات دار التبلیغ الاسلامی.

ذهبی، شمس الدین. 1377ق، تذکرة الحفاظ، مکه: مکتبۀ الحرم المکی.

سیوطی، جلال الدین. 1417ق، الدر المنثور، مصر: بی نا.

صدر، حسن. 1388ش، تأسیس الشّیعة لعلوم الاسلام، تهران: اعلمی.

صدوق، محمد بن علی بن بابویه. بی‌تا، الاعتقادات، بی جا: بی نا.

طباطبایی، سید محمد حسین. 1403ق، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: نشر مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.

طبری، محمد بن جریر. 1412ق، جامع البیان عن تأویل آی القرآن، بیروت: دار الکتب العلمیه.

فیض کاشانی، محمد بن محسن. 1416ق، تفسیر الصافی، تهران: مکتبه امیر المومنین.

کلینی، محمد بن یعقوب. 1364ش، اصول الکافی، تهران: علمیه اسلامیه.

متقی، فاضل هندی. 1424ق، کنز العمال فی سنن الاقوال والافعال، تحقیق محمود عمر الدمیاطی، بیروت: دار الکتب العلمیه.

مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی. 1368ش، بحار الانوار، تهران: چاپ محمد باقر محمودی.

مسلم النشابوری، محمد. 1374ق، الصحیح، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

مطهری، مرتضی. 1357ش، نظام حقوق زن در اسلام، قم: صدرا.

نوری، میرزا حسین. 1409ق، مستدرک الوسائل ومستنبط الوسائل، بیروت: مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث.

 

مقالات

الأمینی، محمد أمین. 1382ش، «صلاة التراویح»، مجله میقات، شماره 20.

حسینی، موسی. بی‌تا، «وحیانی بودن الفاظ قرآن»، پژوهش‌های قرآنی.