Survey, analysis and ranking the Development levels of erode texture districts of Urmia city

Subject Areas : Urban Management Studies

Alireza Soleimani ¹ , Ahmad Aftab ² , Ahmad sheykhahmadi ³

1 - استاد
2 - دانشجو
3 - دانشجو

Received: 2016-03-28 Accepted : 2016-05-21 Published : 2016-05-21

Keywords: Keywords: erode texture, Ranking of districts, TOPSIS Technique, the city of Urmia,

Abstract :

Introduction and Objective: Urban erode textures is the phenomena at  most cities have faced. One of the practical and certain ways of urban planners for optimal spatial organization in urban erode textures is certain the capabilities and potentials in these erode textures, in order to make optimal use of them as well as recognizing the shortcomings of the existing for to avoid them and to planning for the reduction of undesirable, that causing by this erode textures enters the urban spaces. In this regard, main purpose of this article is to calculate and evaluate of the development erode texture districts in urmia with emphasizing on physical, economic and social indicators. Method: Used Analytical-descriptive research method in this study was applied, the study statistical population  was the erode texture districts (ten districts of the central texture) of Urmia city, and 368 person were selected as the sample size and the use of Cochran model. Physical, economic and social indicators were collected through field observations and questionnaires, And SPSS and GIS soft wares were used for data processing. Findings: The findings show that In physical parameters, Rahnemayi district with 0.9 priority index in first place and 7Ololar district with 0.33 priority index in last place; in economic indicator, 7Ololar district with 0.6 priority index in first place and Motateh district with 0.2 priority index in last place; in social indicators, 7Ololar district with 0.8 priority index in first place and Motateh district with 0.1 priority index in last place. The results of consolidated indices show that Doshabchikhaneh with 0.81 priority index and motateh district with 0.11 priority index were placed in the first and last rank respectively. Conclusion: The analysis was done using the SPSS software, erode texture districts of Urmia city Were ranked  at three levels: high, mid-poor and deprive. Results show that Motateh district Was placed at the lowest level  and The first priority is allocated for development. The second level includes the Mehi alghadam and Dadgostari districts and includes the second level of development at districts. The first level, includes Doshbchikhneh, 7Ololar, Shorshora, Rahnemayi, Komurchokhneh and Eram districts That involves the last priority of development.  

References:

اصغرپور، محمد جواد.1387 . تصمیم گیری­های چند معیاره، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

افشار، هما. 1389. بافت­های فرسوده شهری، چالش­ها و راهبردها، سازمان عمران و نوسازی، تهران

اطهاری، کمال. 1379. به سوی کارآمدی دخالت دولت در بازار زمین شهری، تهران. فصلنامه اقتصاد مسکن. سازمان ملی زمین و مسکن. شماره 18 .

بوچانی، محمد حسین. 1385. بررسی عدم تعادل­های فضایی- اجتماعی شهر ایلام از دیدگاه توسعه پایدار. تهران. مجله شهرداری ها. سال ششم. شماره 73.

پاگ، سدریک. (1383). شهرهای پایدار در کشورهای در حال توسعه، ترجمه ناصر محرم نژاد. تهران.مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری.

تقی­لو، علی­اکبر؛ آفتاب، احمد؛ خسروبیگی، رضا. 1394. تحلیل سطح توسعه­یافتگی روستاها در حوضه آبریز دریاچه اورمیه. مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه­های انسانی. شماره 33. صص 28 -13.

توکلی­نیا. 1388. تحلیل پایداری محله­های کلان شهر تهران با تاکید بر عملکرد شورایاری­ها. فصلنامه پژوهش­های جغرافیای انسانی. شماره 70. صص 49 -23.

حاتمی‌نژاد، حسین؛ فرهودی، رحمت­الله؛ محمدپورجابری، مرتضی. 1387. تحلیل نابرابری اجتماعی در برخورداری از کاربری­های خدمات شهری مورد مطالعه: شهر اسفراین. فصلنامه پژوهش­های جغرافیای انسانی. شماره 65 .

حکمت نیا، حسن و میرنجف موسوی. 1385. ارزیابی شاخص­های پایداری در نواحی شهر یزد. نجف­آباد. مجموعه مقالات همایش جغرافیا و قرن 21. دانشگاه آزاد نجف­آباد.

داوود پور، زهره. 1390. بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری راهبردی به سوی دستیابی به ابعاد کالبدی توسعه پایدار شهری. فصلنامه جغرافیایی آمایش محیط. شماره 15. ص 31-59.

رهنما، محمدرحیم؛ آفتاب، احمد. 1393. مکان­یابی ایستگاه های آتش نشانی شهر ارومیه با استفاده از GIS و AHP . جغرافیا و توسعه، شماره 35. صص 166 – 153

زیاری، کرامت الله. (1391). برنامه­ریزی شهرهای جدید، انتشارات سمت، تهران.

زنگی آبادی، علی؛ مویدفر، سعیده؛ غفورزاده، مجتبی. 1394.  ارزیابی باززنده سازی بافت­های قدیم شهری در راستای توسعه پایدار (شهر یزد). فصلنامه مطالعات برنامه­ریزی شهری. شماره نهم. صص 159 -131

شماعی، علی؛ احمد پور، احمد. (1384). بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا، انتشارات دانشگاه تهران.

قرخلو، مهدی. 1388. تحلیل سطح پایداری شهری در سکونتگاهای غیر رسمی‌(مورد شهر سنندج) پژوهش­های جغرافیای انسانی- شماره 69 .

کمیار، زهره. 1390. ایمن­سازی بافت­های فرسوده شهری مطالعه موردی شهر کرج، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز.

محمدصالحی،زینب؛ شیخی،حجت؛ رحیمیون، علی اصغر. 1392. بهسازی کالبدی - محیطی بافت مرکزی شهر با رویکرد توسعه شهری پایدار (مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر خرم آباد). مطالعات شهری. شماره7. صص88 – 73.

موسوی، میرنجف؛ حیدری، حسن؛ باقری کشکولی، علی. 1391. بررسی نقش سرمایه اجتماعی در نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده مطالعه موردی شهر سردشت. مطالعات و پژوهش های شهری منطقه ای. شماره 15. صص 122- 105.

مرکز آمار ایران (1390)، سرشماری عمومی نفوس و مسکن.

مبارکی، امید؛ عبدلی، اصغر. 1392. سلسله مراتب مناطق شهر ارومیه بر پایه شاخص­های توسعه پایدار شهری. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. شماره 30. صص 65 – 49. 

مطوف، شریف؛ خدایی، زهرا. 11388. الگوهای رونق­بخشی، نوسازی و بهسازی بافت­های فرسوده شهری. مطالعات مدیریت شهری. شماره 3. صص 148 – 127.

نصیری، اسماعیل. 1389. راهکارهای احیا بافت­های فرسوده شهری، مطالعه موردی شهر قزوین. همایش نوسازی بافت­های فرسوده شهری. اداره مسکن و شهرسازی قزوین.

هاروی، دیوید. (1382). عدالت اجتماعی و شهر، ترجمه فرخ حسامیان و دیگران. تهران. شرکت پردازش و برنامه­ریزی شهری.

Alvino, K. (2010). Revitalizing urban texture. New Jersy. New York

Drakakis- Smith, David. (2000). Third World Cities: Second Edition. Rutledge. London.

Ela. Raphael, Schwarrtzb. Dafina. (2006), Review Regional development as a policy for growth with equity: The State of Ceara (Brazil) as a model, Progress in Planning. 65(3):131–199

Enemark, Stig. 2004. Building land information policies.  Proceedings of Special Forum on Building Land Information Policies in the Americas. Aguascalientes, Mexico. Pp 26 -27.

Finland's Ministry of the Environment. (2007). Existing Assessment Tools and Indicators: Building up Sustainability Assessment. Some Perspectives and Future Applications for Finland. Finland.

Habermas, Jurgen. (1991). The Philosophical Discourse of Modernity. trans,by Frederick Lawerence. Cambridge: Polity Press. 200

Ha seong, Kyu. 2001. Developing a Community – Based Approach to Redevelopment. GeoJournal, No.53.

kayak, B. 2005. urban vitality in veniz. Roma. silkana.

Robert, K. (1982). Omelnnercity Regeneration. London: Spon Ltd.

Salvatore, N. (2010). Render in urban planning (new approach). Michican. kliwan press.

Smit, A. (2008). urban planning and historic texture erode, London , Roultledge. www.sakshr.org.htm.2009/2

Sorensen, Andre. 2000. Conflict, consensus or consent: implications of Japanese land readjustment practice for developing countries. Habitat International. Vol 4. Pp 51 -73.